آنتاگونیسم به معنای تضاد بنیادین و آشتی‌ناپذیر میان نیروها یا گروه‌های اجتماعی است؛ تضادی که نه‌تنها از تفاوت منافع ناشی میشود، بلکه ریشه در تمایزهای عمیق در هویت‌ها و ارزش‌های بنیادین دارد. چنین تضادی را نمی‌توان با گفت‌وگو یا توافق‌های ساده برطرف کرد، زیرا طرفین آن جهان‌بینی‌هایی کاملاً متفاوت دارند. افغانستان قرن‌هاست با آنتاگونیسم‌های شدید و افسارگسیخته روبه‌رو است. رقابت‌ها و بی‌اعتمادی‌های تاریخی میان پشتون‌ها، تاجیک‌ها، هزاره‌ها و اوزبیک‌ها نمونه‌ای روشن از این وضعیت‌اند. این آنتاگونیسم تنها به تفاوت‌های فرهنگی محدود نمی‌شود، بلکه اغلب در قالب نزاع بر سر قدرت، بازنمایی و مشروعیت سیاسی بروز یافته است. شانتال موف،
