کج کلاه عدالت خواه

دسته: تحلیل
نویسنده: ملیحه افضلی
1403/06/17
10:17 ق.ظ
بازدید: 29

پایگاه خبری تحلیلی روایت : احمد‌شاه مسعود؛ صدای‌آزادی و عدالت¬خواهی برای مردمانِ که طی سالیان متمادی از بی¬عدالتی به ستوه آمده اند، بود. او باور داشت که بحران‌ افغانستان تنها از طریق مذاکره و راه‌حل‌های سیاسی قابل حل هستند، نه از طریق جنگ و زور نظامی. با وجود اینکه او به عنوان یک فرمانده نظامی موفق در مقاومت علیه نیروهای شوروی و طالبان شناخته می‌شد، اما تاکید داشت که صلح پایدار در افغان‌ستان تنها زمانی ممکن است که همه طرف‌ها به پای میز مذاکره بیایند و مشکلات کشور را از راه دیپلماسی حل کنند.

احمد‌شاه مسعود؛ صدای‌آزادی و عدالت¬خواهی برای مردمانِ که طی سالیان متمادی از بی¬عدالتی به ستوه آمده اند، بود. او باور داشت که بحران‌ افغانستان تنها از طریق مذاکره و راه‌حل‌های سیاسی قابل حل هستند، نه از طریق جنگ و زور نظامی. با وجود اینکه او به عنوان یک فرمانده نظامی موفق در مقاومت علیه نیروهای شوروی و طالبان شناخته می‌شد، اما تاکید داشت که صلح پایدار در افغان‌ستان تنها زمانی ممکن است که همه طرف‌ها به پای میز مذاکره بیایند و مشکلات کشور را از راه دیپلماسی حل کنند.
این‌فرمانده نظامی¬و سیاسی، معتقد بود که افغانستان با پیچیدگی‌های قومیتی و فرهنگی مختلفی روبرو است و این کشور نیازمند یک رویکرد فراگیر برای رسیدن به صلح است. او بارها اعلام کرد که «حل مسائل افغانستان با زور و سلاح نه تنها ممکن نیست، بلکه باعث افزایش خشونت و طولانی شدن بحران می‌شود.» به همین دلیل، او از گفت‌وگوهای داخلی و بین‌المللی برای پایان دادن به درگیری‌ها حمایت می‌کرد و تلاش داشت تا از طریق دیپلماسی و سازش، یک افغان‌ستان مستقل، متحد و باثبات بسازد.
قهرمان ملی افغانستان، با بینشی ژرف، آینده‌ی کشورش را پیش‌بینی کرده بود. او بارها هشدار داد که بدون اتحاد و مقاومت در برابر افراط‌گرایی، افغانستان به دست نیروهای خارجی و تندرو دچار بحران خواهد شد وباور داشت که صلح و ثبات تنها از طریق همبستگی ملی و تلاش برای حفظ ارزش‌های آزادی و عدالت به دست می‌آید؛ پیش‌گویی‌هایی که با گذشت زمان صحت آن‌ها بر همگان آشکار شد، اما‌ زنده نماند تا درستی پیش‌گویی خود‌ را ببیند.
این فرمانده نام‌دار، ”ده” سال در دهه“هشتاد‌میلادی” علیه شوروی و در دهه “نود” علیه‌طالبان (اسلام‌گرایان افراطی)جنگید.
او توانست با تکیه بر تاکتیک‌های نظامی چریکی و همبستگی محلی، شکست‌های سنگینی به شوروی وارد کند و در نهایت بخشی از موفقیت‌ مقاومت افغانستانی ها را که منجر به خروج نیروهای شوروی از افغانستان در سال ۱۹۸۹ شد، رقم بزند.
پس از خروج شوروی، مسعود در دهه ۱۹۹۰ میلادی در دفاع از حکومت مجاهدین، نقش فعال داشت. در این دوران، او علیه گروه‌های مختلفی که برای کسب قدرت در افغانستان می‌جنگیدند، از جمله طالبان که یک جنبش اسلام‌گرای افراطی بود، مقاومت کرد. طالبان با حمایت نیروهای خارجی و ایدئولوژی افراطی خود توانستند بخش بزرگی از افغانستان را تحت کنترل خود درآورند، اما مسعود همچنان در شمال افغانستان و در اتحاد با دیگر رهبران مخالف طالبان، به مقاومت ادامه داد. او در قالب “ائتلاف شمال” (یا جبهه متحد اسلامی نجات افغانستان) که از گروه‌های مختلف قومی و سیاسی تشکیل شده بود، به مقابله با طالبان پرداخت. در این دوره تلاش کرد تا از طریق دیپلماسی بین‌المللی حمایت جهانی برای مقاومت علیه طالبان را جلب کند و همواره به دنبال راه‌حل سیاسی برای بحران افغانستان بود.
احمد‌شاه مسعود؛ به‌غیر از‌فارسی وپشتو به‌‌زبان فرانسوی‌ هم قادر به تکلم بود. به دلیل آشنایی با زبان فرانسوی، موفق شد حمایت‌های بین‌المللی بیشتری در مبارزه با طالبان و نیروهای شوروی سابق به دست آورد. بسیاری از خبرنگاران فرانسوی مانند کریستوف دوپریژین و میشل سیتبون، وی را در جریان جنگ‌های افغانستان همراهی کردند و ارتباط او با جامعه بین‌المللی از طریق این روابط تسهیل شد. رشته‌ای مهندسِی(انجینیری) را در دانشگاهِ پل‌تخنیک کابل نیمه‌تمام رها‌کرد.
از‌ قومِ‌ تاجیک و سُنی‌مذهب بود. این‌چهره‌ای کاریزماتیک در یک‌ دست‌آن سلاح ودر دست دیگر‌آن کتابِ شعر بود. یاران وفادار احمد‌شاه‌مسعود؛ از‌ این‌رو آن‌ را آمر‌صاحب می‌‌خوانند که پای‌ به‌پای هم‌سنگ‌گرانش همراهِ آن‌ها بود.

همچنین بخوانید: «امیر بی‌وطن خوار و ذلیل است»

نوشته های مرتبط :