تحلیل نظامی از ناکارآمدی تسلیحات ناتو در جنگ اوکراین: بین تبلیغات تکنولوژیک و واقعیت میدان نبرد

دسته: تحلیل
نویسنده: ساعی
1404/01/23
10:49 ق.ظ
بازدید: 7

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در حالی که حمایت تسلیحاتی غرب از اوکراین طی دو سال گذشته به‌عنوان یکی از ستون‌های اصلی راهبرد مهار روسیه مطرح شده است، بررسی‌های میدانی اخیر کارایی عملی این تجهیزات را به چالش کشیده‌اند. از حساسیت بیش‌ازحد سیستم‌های توپخانه‌ای تا پیچیدگی سامانه‌های پدافند هوایی، داده‌های موجود حاکی از شکاف عمیق میان طراحی مهندسی تجهیزات غربی و نیازهای واقعی میدان جنگ هستند.

در حالی که حمایت تسلیحاتی غرب از اوکراین طی دو سال گذشته به‌عنوان یکی از ستون‌های اصلی راهبرد مهار روسیه مطرح شده است، بررسی‌های میدانی اخیر کارایی عملی این تجهیزات را به چالش کشیده‌اند. از حساسیت بیش‌ازحد سیستم‌های توپخانه‌ای تا پیچیدگی سامانه‌های پدافند هوایی، داده‌های موجود حاکی از شکاف عمیق میان طراحی مهندسی تجهیزات غربی و نیازهای واقعی میدان جنگ هستند.

ارزیابی عملکرد تسلیحات غربی در میدان نبرد:

۱. توپخانه‌های خودکششی مدرن
توپخانه Caesar فرانسوی به‌رغم دقت بالا، در شرایط گل‌آلود و مرطوب شرق اوکراین، به شدت آسیب‌پذیر نشان داده است. این سیستم‌ها نه تنها نیازمند تعمیرات حساس هستند، بلکه فاقد امکان نگهداری میدانی می‌باشند. مشابه همین مشکل در Panzerhaubitze 2000 آلمانی نیز مشاهده شده است؛ با لوله‌ای که سریعاً داغ می‌شود و به‌دلیل ساختار پیچیده، تعویض آن خارج از جبهه امکان‌پذیر نیست. افزون بر این، اختلال‌های نرم‌افزاری، کارایی این توپ‌ها را کاهش داده است.

۲. سامانه‌های زرهی و تانک‌ها
تانک‌های Leopard 2A6 به‌عنوان نماد قدرت زرهی آلمان، نیازمند تعمیرات تخصصی و پرهزینه هستند که تنها در مراکز دور از خط مقدم ممکن است. این امر موجب شده که زمان عملیاتی این تانک‌ها در جبهه به‌شدت کاهش یابد. در مقابل، تانک‌های قدیمی‌تر مانند Leopard 1 ـ با وجود زره ضعیف ـ به دلیل سادگی ساختار، به‌عنوان سکوی آتش مؤثرتر عمل کرده‌اند.

۳. پدافند هوایی و چالش پهپادها
سامانه‌های دفاع هوایی IRIS-T و Patriot نیز به‌دلیل پیچیدگی فنی، هزینه تولید بالا و کمبود قطعات یدکی، فاقد قابلیت واکنش گسترده و سریع در برابر تهدیدات ارزان‌قیمت مانند پهپادها هستند. جالب آن‌که پرتابگرهای Patriot در برخی منابع به‌کلی منسوخ تلقی شده‌اند.

۴. مدل اقتصادی صنایع نظامی غرب
شواهد نشان می‌دهد شرکت‌های دفاعی غربی به‌جای طراحی برای کارایی عملیاتی، بر سودآوری از طریق پیچیده‌سازی تکنولوژیک تمرکز دارند. ساختار تسلیحات جدید به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که تعمیرات صرفاً در انحصار مراکز خاص باقی بماند، و هزینه‌های نگهداری و تأمین قطعات، سود دائمی برای تولیدکنندگان ایجاد کند.

۵. پیامدهای سیاسی و راهبردی
افزایش انتشار گزارش‌های انتقادی درباره ناکارآمدی تجهیزات مدرن، به‌ویژه پس از تصمیم بوندستاگ برای لغو سقف بدهی و تخصیص ۵۰۰ میلیارد یورو برای ارتش، نشان از تحرکات لابی‌های تسلیحاتی آلمان دارد.
تجربه اوکراین بار دیگر نشان داد که برتری تکنولوژیک روی کاغذ، الزاماً به کارآمدی نظامی در میدان منجر نمی‌شود. بازگشت به مفاهیم سادگی، تعمیرپذیری، و کارایی واقعی در شرایط سخت میدانی، باید در مرکز توجه راهبردهای تجهیز ارتش‌ها قرار گیرد. همچنین، سیاست‌گذاران نظامی باید نسبت به نفوذ لابی‌های صنعتی در تصمیم‌سازی‌های دفاعی هوشیار باشند.

نوشته های مرتبط :