از سرسپردگی تا تنهایی: زلسنکی و‌بازی استعمار

دسته: تحلیل
نویسنده: عبدالنصیر ایازی
1403/12/11
11:46 ق.ظ
بازدید: 28

پایگاه خبری تحلیلی روایت : سرسپردگی زلنسکی تنهایی او توسط استعمارگران، داستانی تکراری در تاریخ است. استعمار پس از رسیدن به اهداف خود، فرد را در میانه بیابانی تنها می‌گذارند، جایی که گرگان درنده و پرندگان گوشت خوار بر روح و روان خسته و افسرده وی زخم‌زبان می‌زنند. آنجاست که می‌دانی وابستگی به دیگران و قربانی کردن مردم برای منافع بیگانگان چه معنایی دارد. واقعاً آزادی و آزادگی ارزش بلندی است خداوند برای انسان هدیه داده است، و نباید این دو گوهرنایاب را به بهای ناچیز فروخت.

سرسپردگی زلنسکی تنهایی او توسط استعمارگران، داستانی تکراری در تاریخ است. استعمار پس از رسیدن به اهداف خود، فرد را در میانه بیابانی تنها می‌گذارند، جایی که گرگان درنده و پرندگان گوشت خوار بر روح و روان خسته و افسرده وی زخم‌زبان می‌زنند. آنجاست که می‌دانی وابستگی به دیگران و قربانی کردن مردم برای منافع بیگانگان چه معنایی دارد. واقعاً آزادی و آزادگی ارزش بلندی است خداوند برای انسان هدیه داده است، و نباید این دو گوهرنایاب را به بهای ناچیز فروخت.

سفر زلنسکی به کاخ سفید، مرا به یاد سفر اشرف غنی و عبدالله عبدالله، مدافعان حکومت جمهوریت افغانستان پس از توافقنامه دوحه انداخت. زمانی که این دو در کاخ سفید حاضر شدند، حرفی برای گفتن نداشتند و بسیار معصوم و مذموم به نظر می‌رسیدند. نگاه‌های‌شان بیانگر ناامیدی بود و هیچ برنامه‌ای برای حل وضعیت پیش آماده نداشتند.
حالا زلنسکی حداقل آماده است تا به عنوان یک سرباز سرسپرده، تا آخرین لحظه خود را فدای استعمار کند و جان خود را برای منافع دیگران قربانی نماید. اما استعمار به حد بی‌وفا و ناسپاس است که سرسپردگی وی را قبول ندارد.

حداقل زلنسکی توانست در قلب قدرت آمریکا از دیدگاه و موضع کشورش دفاع کند. دفاع او به حدی بود که به تنش لفظی انجامید و در نهایت، زلنسکی کاخ سفید را قبل از برگزاری کنفرانس خبری مشترک ترک کرد. او به نقطه‌ای رسیده است که تازه فهمیده فدای قدرت‌های بزرگی مانند آمریکا و اتحادیه اروپا شده است. این سرسپردگی و ایستادگی دیگر جایگاهی نخواهد داشت و دیر یا زود به سرنوشت کشورهایی دچار خواهد شد که پیش از این به اشغال درآمده‌اند.

همچنین بخوانید: ترامپ، با بایدن در کاخ سفید دیدار کرد

در جنگی که میان اوکراین و روسیه به وقوع پیوست، زلنسکی به هیچ یک از اهدافی که غرب برایش ترسیم کرده بود، دست نیافت. بیش از بیست درصد خاک اوکراین به دست روسیه افتاد، منابع و زیرساخت‌هایش تخریب شد و بیش از چهل و پنج هزار سرباز اوکراینی تاکنون در این جنگ جان باخته است. تعداد زیادی از غیرنظامیان نیز کشته شده‌اند، آوارگی و رنج مردم اوکراین بی‌شمار است. این مردم اوکراین هستند که درد و رنج این جنگ را تحمل می‌کنند و نتیجه جنگ نیز بر دوش آنان است.

روسیه، که بزرگترین منابع نفتی جهان را در اختیار دارد، کشوری است که زمانی اتحاد جماهیر شوروی بود و از قدرت عظیم تسلیحاتی و تجهیزاتی برخوردار است. این کشور تجربه ده‌ها جنگ و نبرد میان کشورها و ابرقدرت‌های جهان را دارد و از وسعت جغرافیایی گسترده‌ای برخوردار است. همچنین در سازمان ملل از حق وتو برخوردار است. روسیه با دیپلماسی آشناست و بارها بازی برد و باخت را تجربه کرده است. آیا یک کمدین مانند زلنسکی می‌تواند با چنین قدرت بزرگی مبارزه کند؟

از سوی دیگر، ادبیاتی که از سوی قدرتمندترین کشور جهان و نماینده‌ای از یک تمدن در گفتگو با زلنسکی به کار گرفته شد، بسیار تاسف‌بار است. کشوری که ادعای برتری و رهبری دارد، از هر سخنش اسارت و بردگی بیرون می‌یایید . این واقعیت‌ها برای ما درس بزرگی دارد: نباید خود و ملت خود را برای منافع دیگران قربانی کنیم و برای هیچ‌کس جز اندیشه و باور خود سرسپردگی نکنیم، زیرا چنین رویکردی آینده‌ای درخشان نخواهد داشت و به سرنوشتی مشابه زلنسکی دچار خواهیم شد.

همچنین بخوانید: زلنسکی: صحبت از انتخابات در زمان جنگ غیرمسئولانه است

نوشته های مرتبط :