آهسته/آهسته زیربار این وحشت تحمیلی، ماندیم؛ چند روزی سر و صدا برپا کرد، همه می‌نوشتند، همه‌جا حرف بود از بسته بودن دروازه‌های مکاتب و دانشگاه ها – پوهنتون‌ها در افغانستان؛ اما صدای زنان و دختران را خفه کردند. امروز هزارن دختر سرزمینم در گوشه‌های تنگ و تاریک خانه‌های شان دُچار افسرده‌گی می‌باشند یا تن به ازدواج داده‌اند که مبادا به دست یک ط-الب بی‌افتیم. امروز هزارن زن سرزمینم که نان‌آور خانه یا هم یک زن مستقل بودند، زیربار فشار اقتصادی، دست و پنجه نرم می‌کنند! چرا همه خاموش هستند؟ آیا تنها علت فساد اخلاقی جامعه، زن و بی‌حجابی‌اش بود؟
