آنگاه که هندوکش سایه حضورش را بر زمین محکم کرد و دیواری برای محافظت ایجاد کرد آفتاب نیز بر جغرافیا تابید، آب از دره‌ها پایین آمدند و رودهای خروشان جاری گشت. هنوز زمین گل و گیاه را ندیده بود و چمنزارها تازه به وجود آمدند. چمن‌زاران با روییدن گل لاله درس‌های بزرگی آموختند. گل‌ها به بوستان‌ها رسیدند و بوستان‌ها به گلستان‌ها مبدل گشتند. اینجا بود که درختان اکاسی، کاج، سپیدار، سیب و توت قامت افراشتند و میوه های دیگر را در سایه آرامش حضور به خوش‌آمدگویی نشستند. یک قطعه‌ای از بهشت روی زمین، جغرافیای سبز شقایق و «نماد اوج
