در آستانه چهارمین سال سقوط سرزمینی به نام افغانستان قرار داریم؛ سرزمینی که نهتنها نظام سیاسیاش فرو پاشید، بلکه تمامی ارزشهای مدنی را که طی بیست سال با کمک جامعه جهانی به دست آورده بود نیز، از دست داد. در این میان، آنچه ثابت و درخور تأمل است، عادت مردمان این سرزمین به پذیرش و تحمل روند سقوط حکومتها است؛ پدیدهای که در هر بازه زمانی به تکرار اتفاق افتاده است و سقوط انواع حکومت ها را رقم زده است. حال نفس مسئله این است که چه چیزی در این سرزمین باعث می گردد که هر نظامی هر چند