رسواترین نمونه، بالا گرفتن دشمنی خونی میان “آل مصاحبان” به رهبری محمدنادر شاه (۱۹۲۹-۱۹۳۳) و دودمان برجستۀ “چرخی” به رهبری غلام‌نبی بود. گرچه این دو خانواده رقبای سیاسی بودند؛ هنگامی که نادر با برداشتن یک گام آشتی‌جویانه پیش‌نهاد داد تا یکی از برادرزاده‌های جوانش با دختری از خاندان چرخی ازدواج کند، ولی پاسخ منفی شنید، کین دوسویه چند چندان شد و رقابت رنگ دشمنی گرفت. محمدنادر پس از پادشاه شدن، غلام‌نبی را با برچسپ “بلوا” [برانگیختن شورش] به بند کشید و به دار آویخت. در واکنش (بدل)، محمدعزیز خان – برادر نادر – در برلین از سوی دانش‌جوی افغان
