بحث مبارزه با تروریزم در جنوب آسیا همواره با نام پاکستان گره خورده است. از یک‌سو این کشور در نشست‌ها و بیانیه‌های رسمی خود، به‌ویژه در چارچوب همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، بر تعهدش در برابر نابودی تروریزم تأکید می‌کند؛ اما از سوی دیگر، اتهام حمایت، پرورش و پناه دادن به گروه‌های تروریستی، سایه‌ای سنگین بر اعتبار این ادعاها انداخته است. این تناقض بزرگ، پرسش جدی‌ای را مطرح می‌سازد که آیا پاکستان واقعاً در امر مبارزه با تروریزم صادق است یا این‌که استفاده ابزاری از گروه‌های تندرو همچنان بخشی از استراتژی سیاسی و امنیتی اسلام‌آباد باقی خواهد ماند؟ این روزها
