خواجه شمس الدین محمدِ بن بهاءالدین محمد، متخلص به حافظ و ملقب به لسان الغیب، لسان العرفا و ترجمان الاسرار، در اوایل قرن هشتم و در اوضاع نابسامان شیراز که متأثر از تحوّلات قرن هفتم خراسان زمین و فارس بود، دیده به جهان گشود. زنده گی نامۀ شخصی حافظ، همانند سایر بزرگان علم وادب، در سایۀ روشن شهرت و جایگاه ادبی وی، مکتوم مانده است. روایت ها و مندرجات تذکره نامه ها نیز کمکی به حل این موضوع نمی کند. شخصیّت خواجه شمس الدّین محمد، معروف به حافظ شیرازی در واقع، در منازعاتِ میانِ امیرانِ«آل اینجو» و«آل مظفر» شکل
