در کوچههای خاکی کابل، صدای چرخ گاریهایی که بقایای نان خشک را جمع میکنند، با صدای نفسگیر کودکی که از گرسنگی به گریه افتاده، درهم میآمیزد. صحنهای که روزی نشانه فقر چند خانواده بود، امروز تصویر عمومی یک کشور است. در کشوری که دههها جنگ، فقر و بیثباتی را پشت سر گذاشته، حالا گرسنگی و بحران روانی در هم تنیدهاند. میلیونها خانواده افغانستان زیر حاکمیت طالبان با فقر شدید، سوءتغذیه و ناامیدی دستوپنجه نرم میکنند؛ وضعیتی که برنامه جهانی غذا آن را یکی از وخیمترین بحرانهای انسانی در جهان خوانده است. برنامه جهانی غذا (WFP) در تازهترین گزارشش هشدار