«مکن در این چمنم سرزنش به خودرویی» قدرت بدون اخلاق و عدل، برای حافظ ارزش ندارد. «در دایره‌ی قسمت ما نقطه تسلیمیم…» حافظ خواهان حکومتی است که انسان‌ها را به آزاداندیشی و زندگی شرافتمندانه تشویق کند. «دام تزویر مکن چون دگران قرآن را» کنایه به کسانی که از دین برای سلطه و قدرت استفاده می‌کند. «بنیاد ظلم در جهان کم ماند کان خانه را که لرزه گرفت از خدای داد» هشدار به حاکمان ستمگر؛ ظلم پایدار نمی‌ماند و عاقبت فرو می‌ریزد.
