زبان فارسی، یکی از کهن‌ترین و پربارترین زبان‌های فرهنگی و علمی جهان است؛ زبانی که قرن‌ها وسیلۀ انتقال دانش، ادب و اندیشه در افغانستان و دیگر سرزمین‌های فارسی‌زبان دنیا بوده است. در دهه‌های پسین، جنگ، مهاجرت، کاستی‌های آموزشی و بی‌توجهی نهادی، جایگاه تاریخی و علمی این زبان را در افغانستان با چالش‌هایی جدی روبه‌رو ساخته است. در چنین وضعیتی، دیپارتمنت زبان و ادبیات فارسی‌دریِ دانشکدۀ زبان و ادبیات دانشگاه کابل، نقشی ارزنده و سرنوشت‌ساز در پاسداری و گسترش این زبان ایفا کرده است. در میان استادان فرهیخته و دلسوز این دیپارتمنت، پوهاند دکتور محمد یونس طغیان ساکایی جایگاهی درخشان
