دیروز با تعدادی از دوستان در باره‌ی افغانستانی‌های فعال در «تیک تاک» صحبت می‌کردیم. در تیک تاک چه می‌گذرد؟ فکر می‌کنم همه‌ی ما می‌دانیم که چه ابتذالی در آن حاکم است: فحش و دشنام، سخنان رکیک، ویدیوهای مبتذل و امثال آن. با این‌همه، اما وقتی با این آدم‌های تیک تاکی صحبت کنی، خود را «چهره‌های مشهور» می‌خوانند و به شهرتِ خود می‌بالند. یکی از این‌ها در ویدیویی با تفاخر می‌گفت که دیگران به شهرت ما حسادت می‌کنند. یا للعجب! این موضوع باعث شد که امروزه در باره‌ی شهرت بنویسم. پرسش من در این نوشته است که چگونه شهرتی با
