آقای نویسنده، از قله‌ی بی‌غمی به مساله‌های اوکراین نگریسته است؛ دقیقا به آن می‌ماند که در جریان مبارزه دو نفر قوشتی‌گیر، سیل‌بینی صدا بزند، قوت کن و حریف را چپه کن؛ این یعنی اظهار رای از قله‌ی بی‌غمی. اینجانب هیچ علاقه‌ای به حمایت از زلنسکی ندارم، ولی میدان جنگ اوکراین درس‌های زیادی را به تاریخ ارائه می‌کند؛ شاید این جنگ سبب شود تا کشور‌ها دکترین نظامی و سیاسی خود را مورد بازنگری قرار دهند؛ نگاه متحدین امریکا را نسبت به آن کشور متحول خواهد کرد. به هر روی تشبیه زلنسکی به غنی، تشبیهی است که به نظر بی‌ارتباط می‌آید.
