مهمترین معنای آزاد بودن این است که با سنتهای خودمان بیپرده روبهرو شویم؛ چشم در چشم آنها بدوزیم و نقدشان کنیم. سنتها همیشه در زندگی ما حضور دارند، چه بخواهیم چه نخواهیم. آنها در زبان، در رفتارهای روزمره، در روابط خانوادگی و اجتماعی، در سیاست و حتی در رؤیاهای ما نشستهاند. بسیاری از این سنتها ما را ساختهاند، به ما هویت دادهاند و نقطه اتکای جمعی ما بودهاند. اما واقعیت این است که همه آنها زایا نیستند. بعضیشان دیگر نه تنها سودی ندارند، بلکه همچون باری سنگین بر شانههایمان ماندهاند. اینجاست که عقلانیت به کمک ما میآید. نقد سنت