در ۱۵ اگوست سال ۲۰۲۱ هنگامی که کابل به دست طالبان سقوط، من در خانهی یکی از دوستانم در شهر مزار شریف پنهانی زندگی میکردم. در همین روز یکی از اقارب ما تماس گرفت و گفت: نترس، طالبان فرمان عفو عمومی صادر کرده اند؛ بنابراین، کسی آزار و اذیت نخواهند کرد. من با وجود آنکه در حکومت پیشین کدام موقف دولتی نداشتم، اما به عفو عمومی طالبان اعتماد نکردم. چرا اعتماد نکردم؟ شاید یک دلیلش این بود که من در گذشته یکی از اعضای کمیسیون اعزاز و خاکسپاری حبیبالله کلکانی بودم. در جریان شش ماه فعالیت این کمیسیون،