طالبان از نخستین روزهای ظهور خود همواره کوشیدهاند خویشتن را بهعنوان پاسداران دین و ارزشهای اسلامی در افغانستان معرفی کنند. در روایت رسمی این گروه، اجرای کامل شریعت و پاسداری از سنتهای دینی مبنای مشروعیت سیاسی و اجتماعی آنان دانسته میشود. اما در عمل، فاصلهای آشکار میان شعارهای دینی طالبان و رفتار رهبران آنان وجود دارد. نمونه بارز این تناقض، غیبت بیش از دهماهه رئیس دادگاه عالی طالبان از نماز جماعت در مسجد این نهاد است. موضوعی که نهتنها بُعد دینی دارد، بلکه پیامدهای سیاسی و امنیتی آن نیز بسیار قابل توجه است، در اینجا به صورت کوتاه به
