۱. تمثیل لیوان با نیمهی پر و نیمهی خالی، در باب نگرش انسان به خود و پیرامونش، تمثیل معروفیاست. اما این تمثیل بیشتر برای دیدن نیمهی پر لیوان به کار میرود. پرسش این است که اگر نیمهی پر لیوان، به جای شهد، پر از زهر باشد چه؟ یا شهدی که در نیمه¬ی پرِ لیوان، چشمنوازی میکند، یک توهم یا نه آن چیز مطلوب و خواستنی باشد چه؟. توصیهگران نیمهی پر لیوان، به احتمال زیاد به این پرسش علاقه ندارند که بیندیشند، چون از همان ابتدا، نگاه منفی به نیمهی پرِ لیوان را پذیرا نیستند. زیرا این پرسش، کماکان با