جنگ لفظی حکمتیار و خلیل‌زاد؛ یکی به عنوان ویران‌کننده کابل و عامل اصلی بی‌ثباتی در دوران پس از پیروزی مجاهدین، و دیگری بنیان‌گذار تفرقه قومی در ساختار پسا-بن، این روزها در نوع خود قابل توجه است. حکمتیار، با گذشته‌ای آغشته به خون و باروت، نماد جنگ داخلی و نابودی کابل در دهه ۹۰ میلادی است. او که در آن زمان به‌جای تثبیت دولت اسلامی، با تشکیل شورای هماهنگی، ائتلاف‌های نظامی و راکت پراکنی، آغازگر جنگ‌های داخلی بود و کشور را به پرتگاه سقوط کشاند، امروز تلاش دارد چهره‌ای سیاسی و منتقد طالبان از خود ارائه دهد. در سوی دیگر،
