وقتی به بیستِ سالِ گذشته نگاه می‌کنم می‌بینم که یکی از محورهای منازعه در میانِ نسل جوان ما سیاستِ زبانی دوره‌ی جمهوریت بوده است. دولت‌مردانِ جمهوریت متاسفانه هر از گاهی با اقدامات جنجال‌برانگیز خود به جدال‌های زبانی در افغانستان دامن می‌زدند. نخستین اقدام تفرقه‌انگیز آن‌ها، حذف زبان فارسی از سرود ملی بود. با وجودی آن‌که کرزی به نمایندگان لویه جرگه قانون اساسی وعده سپرده بود که با صدور فرمان دولتی دستور خواهد داد که سرود ملی به هر دو زبان فارسی و پشتو تهیه گردد، اما چنین نکرد. سپس شماری دیگری از افراطیون قومی در متن مصوبه‌ی قانون اساسی
