همیشه در تاریخ معاصر افغانستان کاسهی غم نقطهی وصل بوده است. در حالیکه در جوامع دیگر جشنها، خوشیها، دستآوردها و افتخارات حلقهی پیوند میان مردم و ملتها میشود، در سرزمین ما تنها ماتم و مصیبت توانسته مردم را برای لحظهای کنار هم بنشاند. این واقعیت تلخ پرسش بزرگ در برابر ما میگذارد؛ تا چه زمانی باید زلزله، سیل، انفجار و انزجار از ما قربانی بگیرد و یادمان بیاید که همدیگر داریم؟ زلزلهی ویرانگر شرق افغانستان بار دیگر تکهای از مردم ما را در ماتم نشاند. هزاران خانواده به خاک سیاه نشستند و همگان با احساس مسئولیت انسانی خود را
