با گذشت بیشتر از دو سال از سقوط جمهوریت و سلطه امارت طالبان بر کشور و نبود دورنمای روشن، همه می پرسند که این وضعیت به کجا منتهی می گردد و آینده کشور چه خواهد شد؟ در شرایطی که از حکومت سرپرست طالبان دو سال می گذرد، زنان و دختران، از کار و تحصیل و تعلیم همچنان محروم هستند، قانون اساسی که مبنای مشروعیت را شکل می دهد، وجود ندارد؛ انفجار و انتحار و ترورها کماکان ادامه دارد و چشم انداز سیاسی و اقتصادی روشن که بر بنیاد آن ایجاد اصلاحات، تغییرات بنیادی، بهبود اوضاع زندگی متصور باشد، نیز
