امشب در برنامهای زیر عنوان «افراطیت قومی چه ویژگیهایی دارد؟»، که از طرف پایگاه خبری-تحلیلی روایت تدویر یافته بود، اشتراک داشتیم، آنجا پیرامون موضوع بحثی صورت گرفت. در این نشست، جمعی از دانشآموختههای پر مدعای افغانستان حضور داشتند؛ برخی از آنان به اصل موضوع پرداختند و برخی دیگر تنها به ذکر مدارک تحصیلی خود بسنده و در عین حال به مفاهیم تاریخی و فلسفی به شکلی ناقص اشاره کردند. این وضعیت مرا یاد مثل معروف «دِه در کجا و درختها در کجا؟» انداخت. یکی از مشکلات عمدهی دانشآموختههای افغانستان این است که از قواعدی که در سپهر عمومی مطرح