استبداد

خوانش حقوقی_مقایسوی از جنبش مشروطیت ایران و افغانستان (قسمت اول)

۱۴۰۲/۰۸/۲۱ 09:50 بدون دیدگاه

درآمد مشروطیت حادثه‌ای در تاریخ جهان آزادی و حکومت قانون است(طباطبایی، ۱۳۸۵: ۷۶). مارتین لاگین مشروطیت را جنبشی فکری و سیاسی می‌داند که در سده هجدهم در آمریکای شمالی و اروپای غربی به تکامل رسید و منشأ انقلاب‌های سیاسی و تشکیل نظام‌های سیاسی مبتنی‌بر قانون‌اساسی شد(8Loughlin, 2005: 2). به تعبیر دیگر، مشروطیت یک سیستم سیاسی-حقوقی است که محدودیت‌های را بر اجرای قدرت سیاسی تحمیل می‌کند(مرادخانی، ۱۳۹۶: ۴۹) و مشروطه یعنی بستن دست شاه و حاکم مستقل با ابزارهای حقوقی می‌باشد و دولت مشروطه در پی محدود کردن دولت مطلقه است. فریدون آدمیت مشروطه را حرکتی اجتماعی، سیاسی می‌خواند که

استبداد به مثابه ضدفرهنگ؛ چرا «زنده‌ی خوب» نداریم؟

۱۴۰۲/۰۴/۳۱ 13:17 بدون دیدگاه

واصف باختری، به تعبیر استاد محمد کاظم کاظمی، شاعر شاعران افغانستان، بود. کسی که باز هم به گفته استاد کاظمی، پس از خلیل‌الله خلیلی مانند او دیگر نداشتیم. وقتی روز پنجشنبه خبر درگذشت استاد واصف باختری در دیار غربت رسانه‌ای شد، موجی از تسلیت‌گویی و اظهار سوگواری در شبکه‌های اجتماعی راه افتاد. در میان این همه تسلیت‌گویی‌، تعدادی پرسش خوبی نیز مطرح کردند که آیا ما زنده خوب هم داریم یا خیر؟ چرا به نخبگان و فرهنگیان ما که تا زنده‌اند توجه نمی‌شود، اما پس از مرگش بساط شیون و سوگواری پهن می‌گردد؟ یکی نوشته بود که من

«آدم خان»؛ کاراکتر طنزی که نئوطالبان را به چالش می‌کشد

۱۴۰۲/۰۱/۱۷ 12:52 بدون دیدگاه

از یکی دو سال قبل از به قدرت‌رسیدنِ طالبان، شماری از رسانه‌های منطقه و جهان تلاش داشتند افکار عامه را قناعت بدهند که طالبان تغییر کرده‌اند. تلاش‌ها برای سفیدنمایی طالبان و تطهیرِ آن‌ها از روزی آغاز شد که آمریکایی‌ها با نمایندگان طالبان در دوحه نشستند و مذاکرات صلح را آغاز کردند. در این میان شماری از رهبران طالبان نیز در کنفرانس‌های منطقه‌ای که دعوت می‌شدند، در باره‌ی حقوق زنان – البته به صورت مشروط – صحبت می‌کردند و می‌خواستند وانمود کنند که از تندروی‌های پیشین خود دست کشیده‌اند. پس از به قدرت‌رسیدنِ طالبان اما دیده شد که تغییر