در دل کوه‌های سربلند بدخشان، روز ۲۹ سنبله سال ۱۳۱۷، نوزادی چشم به جهان گشود که سرنوشتش با علم، ایمان و تلاش برای صلح رقم خورده بود. پدر، نام او را “برهان‌الدین” نهاد و خود با پیوندی عمیق به پروردگار، تخلصِ “ربانی” را برگزید. از همان آغاز، آینده‌ای بزرگ در انتظارش بود. استاد شهید ربانی؛ با شخصیت آرام و متعادل خود، به رهبری فکری برجسته تبدیل شد؛ مردی که نه تنها عالمی متبحر؛ بلکه مرجع دینی و سیاست‌مداری توان‌مند و مردمی بود. راه او، مسیری از علم، معنویت و خدمت به وطن و مردم بود که الهام‌بخش نسل‌های آینده
