حسین جعفریان، شاعر ایرانی از مجلس احمدشاه مسعود، روایتی مشهور دارد. او می‌گفت: در دهکده‌ی خواجه بهاءالدین بودیم (خط اول نبرد با طالبان). جنگ سختی در گرفته بود و مسعود، جنگ را رهبری می‌کرد. از شب قبل، صحبت ما درباره‌ی شعر، گل کرده بود. حرف‌هایی درباره‌ی شعر سپید داشت. فرمانده‌هایش جرأت نداشتند حرفش را قطع کنند؛ اما خودشان را می‌خوردند. بالاخره ملا قربان، رفیق نزدیکش جلو آمد و گفت: بسیار ببخشین آمرصاحب، حالی گپِ عملیات است و نه ادبیات. مسعود گفت: «مردکه، تمام ای عملیات، از خاطر ادبیات است.»این تشخیص دقیقی برای مبارزه است که مبارزه، بدون
