روز گذشته رهبران جهادی که در تبعید به سر می‌برند، در نشست مجازی سالگرد شهادت استاد ربانی با نقد عملکرد طالبان از این گروه خواستند که به میز مذاکره حاضر شوند. نکته مهم و مورد توجه این بود که اکثریت این رهبران طالبان را غیر قابل انعطاف دانسته و اذعان دارند که طالبان به میز مذاکره حاضر نمی شوند؛ ولی با آن هم اصرار بر مذاکره و گفتگو دارند. در حالی که از یک طرف اذعان بر عدم انعطاف طالبان و از سوی دیگر اصرار بر مذاکره؛ چه معنی می تواند داشته باشد؟ باید گفت که اکثریت رهبران جهادی
