مقدمه آزار جنسی بهعنوان یکی از شدیدترین اشکال نقض حقوق بشر در حقیقت حملهای مستقیم به کرامت انسانی به شمار میرود و پیامدهای گستردهای برای افراد، جوامع و نهادهای اجتماعی به همراه دارد. این پدیده نه تنها انسجام اجتماعی، امنیت روانی و اعتماد عمومی را تضعیف میکند بلکه تهدیدی جدی برای ثبات اجتماعی و حاکمیت قانون به شمار میرود. در چارچوب حقوق بینالملل اعمال آزار جنسی صراحتاً محکوم شده و اسناد کلیدی مثل اعلامیه جهانی حقوق بشر (مادههای ۱ و ۳)، کنوانسیون های ژنو ۱۹۴۹، پروتکلهای الحاقی آن و سیستم عدالت کیفری بینالمللی، آزار جنسی از جمله تجاوز و