یک روش سرتاپا اشتباه. یک غلط فاحش. روشی که نه تنها به درد بی اعتمادی ملی، شکاف ها و خصومت ورزی های قومی چاره نشد، بلکه تشدیدش کرد و به بیماری درمان ناپذیرش تبدیل نمود: داوری کردن به جای گفتگو است. یک واقعیت این است که افغانستان از لحاظ تنوع قومی، کشوری است چندپارچه و ناهمگون. یکی از ویژگی های کشورهای چندپارچه این است که میان فرهنگ ها، اقوام و مذاهب آن ها نوع بی اعتمادی و سوءتفاهم وجود دارد. افغانستان نیز از این قاعده مستثنا نیست. در این جا نیز میراثی که حکومت های استبدادی و خودکامه از
