قیام

حماسه بیست و چهار حوت ۱۳۵۷ هرات؛ قیام برای آزادی و عدالت

۱۴۰۳/۱۲/۱۸ 12:03 بدون دیدگاه

در آستانه‌ی حماسه خونین و جاودانه بیست و چهارم حوت/اسفند هرات قرار داریم، این رویداد ماندگار عاملی شد برای خیزش مردمی در سرتاسر کشور علیه رژیم کمونیستی و اشغالگران شوروی، این قیام البته در تاریخ هرات نظیر و مشابهاتی فراوان داشته است و مردمی باورمند و قهرمانی که در برابر هر استبداد و جنایتی و در برابر هر ستمگر و جلادی ایستادگی و رشادت بی حد و حصر خویش را به نمایش گذاشته اند. هرات را شهر خون و قیام می‌نامند احتمالا اکثر کسانی که این متن را میخوانند این پیوند با هرات را از سخنان امیر محمد اسماعیل

قیام کوهـدامـن (قسمت سوم/ پایان)

۱۴۰۳/۱۰/۱۲ 13:38 بدون دیدگاه

مقام‌های دولتی تلاش ورزیدند تا از چور گستردۀ کوهدامنی‌ها توسط قبایل پشتون جلوگیری کنند یا آن را توقف دهند، زیرا از درگیری شورش‌های تازه و بزرگ‌تر در تمام صفحات شمال هراس داشتند. لذا، قوای خاصی از قبیلۀ منگل را برای فرونشاندن ماجرا فرستادند. آنان نیز به یغما‌گران پیوستند. نادر در عفو عمومی شتاب نکرد. محمداسلم «از هوا‌داران حبیب‌الله»، در پیش چشمان شاه در قصر دلکُشا زیر ضربات پیهم برچه جان سپرد و شانزده تن دیگر در چمن حضوری کابل به دار آویخته شدند. شاید انتقام‌جویانه‌‌ترین اقدام شاه، تبعید اجباری مخالفان رژیم به دیرادون/ هند بریتانوی یا تبعیدگاه پیشین نادر

قیام کوهـدامـن قسمت دوم

۱۴۰۳/۱۰/۱۱ 09:15 بدون دیدگاه

وضعیت با درگیری اجتماعی-قومی دیگری پیچیده‌تر شد: در کشاکش غلزایی‌ها و وزیری‌ها، اولی دعوای واپس‌ گرفتن اراضی خود در شاه‌جوی را داشت. «این زمین‌ها در زمان امیر عبدالرحمان به وزیری‌ها به پاس خدمات ضدغلزایی شان بخشیده شده بود.» در جریان انقلاب ۱۹۲۹، وزیری‌هایی که به عوض حمایت از حبیب‌الله، پشتی‌بان امان‌الله شده بودند، بار دوم زمین‌های خود را از دست دادند. نادر کوشید اختلاف ریشه‌دار آنان را با بازگرداندن زمین‌ها به وزیری‌ها حل کند. سپس، از ناچاری تصمیمش را به سود غلزایی‌ها تغییر داد؛ ولی با تخصیص اراضی در قندهار، غرور وزیری‌ها تا حدی احیا شد. بُعد دیگر

قیام کوهـدامـن بخش نخست

۱۴۰۳/۱۰/۱۰ 10:43 بدون دیدگاه

قیام کوهدامن در اواخر جولای و اوایل اگست ۱۹۳۰، یکی از دلیرانه‌ترین تلاش‌ها برای سرنگونی محمدنادر شاه شمرده می‌شود. او پس از دورۀ نُه ‌ماهه که افغانستانی‌ها آن را «انقلاب» می‌نامند، در اکتبر ۱۹۲۹ به قدرت رسیده بود. خیزشی که از کوهدامن و کوهستان – معروف به شمالی با باشندگان عمدتاً تاجیک به‌نام «شمالی‌وارها» آغاز شد و تا سطح شورش بزرگ ملی گسترش یافت، سه انگیزه داشت: ۱. ضبط بخشی از زمین‌های کوهدامن برای بودوباش قبایل پشتون که در جریان انقلاب به سود نادر جنگیده بودند. (قضیۀ انتقال اراضی باید تا پاییز ۱۹۳۰ پیاده می‌شد.) ۲. مصادرۀ اموال

«جمعیت زنان مقاوم» مردم را به قیام علیه طالبان فراخواند

۱۴۰۳/۰۹/۱۵ 17:26 بدون دیدگاه

«جمعیت زنان مقاوم افغانستان» در یک فراخوان از جهان، فعالان #حقوق_بشر و شهروندان #افغانستان خواسته است‌که علیه گروه طالبان اقدام عملی کنند. این نهاد روز پنج‌شنبه،۱۵ قوس در اعلامیه‌ای گفته که درد به استخوان رسیده و پاسخ آن قیام است. این زنان این اعلامیه را از یک مکان بسته در کابل همگانی کرده‌اند و خواهان اقدام علیه طالبان شده‌اند. این زنان در شعاری خطاب به جهان نوشته‌اند: «سکوت نکن و اقدام کن!» زنان جمع شده در مکان بسته در کابل، هدف از این گردهمایی اعتراض‌آمیز، جلب توجه جامعه‌ جهانی و تشویق کشورها برای «اقدام عملی علیه طالبان» عنوان شده

نه به تماشاگری؛ بدخشان را تنها نگذارید!

۱۴۰۳/۰۲/۲۵ 11:32 بدون دیدگاه

چند روز می‌شود که در بدخشان اعتراضات مردمی جریان دارد. اگرچه طالبان سعی دارند این اعتراضات را با موضوع مبارزه با مواد مخدر ربط بدهند، اما آن‌چه از سخنان معترضان دانسته می‌شود این است که بدخشانی‌ها از ظلم و ستم قومی، زبانی و طالبان به ستوه آمده‌ و علیه حاکمیتِ تک‌قومی این گروه به پا برخاسته‌اند. بدخشان یکی از بزرگ‌ترین ولایات افغانستان است که ۲۸ ولسوالی و یک‌ونیم میلیون جمعیت دارد. آن‌چه به اهمیت استراتژیک این ولایت می‌افزاید، داشتن مرزهای بین‌المللی مشترک با کشورهای تاجیکستان، پاکستان و چین است. با توجه به جغرافیا، جمعیت و موقعیت استراتژیک بدخشان می‌توان