در علم سیاست و جامعه‌شناسی، مشروعیت به عنوان یک مفهوم اساسی مطرح می‌شود که نشان‌دهنده پذیرش و تأیید قدرت یا حاکمیت از سوی جامعه است. مشروعیت به معنای وجود نوعی حقانیت و پذیرش عمومی برای اعمال قدرت توسط دولت یا نهادهای حاکم است. این مفهوم با قدرت، اقتدار و حاکمیت رابطه‌ی تنگاتنگی دارد و نقش مهمی در پایداری و استحکام یک نظام سیاسی ایفا می‌کند. نظریات مختلفی پیرامون مشروعیت وجود دارد که هر یک به بررسی مبانی و معیارهای متفاوتی برای تحقق و حفظ مشروعیت پرداخته‌اند. ماکس وبر در سال ۱۹۴۷ نظریه‌ای سه‌گانه در باب مشروعیت ارائه کرد
