از زمان روی‌کار آمدن طالبان روابط این گروه با پاکستان بسیار محکم و استوار به نظر می‌رسید طوری که بسیاری‌ها پاکستان را سخنگوی برای طالبان می‌دانستند. واقعیت هم همین‌گونه بود زیرا پاکستان به حدی برای طالبان گلو پاره می‌کرد که حتا خود طالبان نیز این‌قدر پیگیر خواسته‌های خود نبود. این روابط پس از مدتی به سردی گرایید و در این اواخر به تنش‌هایی نیز منجر شد. مساله این است که پاکستان با این گروه که گمان می‌کرد نیروی قابل مدیریت است و از طریق آن می‌تواند به خواسته‌های خود در افغانستان و برخی کشورهای منطقه دست یابد، به تفاهم
