مقدمه جهان معاصر با پیچیدگی‌ها و تنوعات فرهنگی، دینی، و قومی فراوانی مواجه است. جوامع چندملیتی و چنددینی به میدان تعامل و گاهی تقابل تبدیل شده‌اند، جایی که هویت‌های مختلف در کنار یکدیگر زیست می‌کنند. در چنین جوامعی، حفظ همزیستی مسالمت‌آمیز به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اجتماعی تبدیل شده است. سؤال اساسی این است: چگونه می‌توان در میان این تنوع و تفاوت‌ها، یک نقطه مشترک یافت که همگان را به سوی همزیستی هدایت کند؟ پاسخ به این پرسش را می‌توان در مفهوم «انسان‌محوری» جستجو کرد؛ نگرشی که انسان را فارغ از هر گونه تمایز نژادی، دینی و فرهنگی، به‌عنوان
