سیاسی

بی‌ثباتی در افغانستان باعث احیای داعش شده است

۱۴۰۱/۱۱/۲۳ 13:10 بدون دیدگاه

کاردار سفارت دار انگلیس: بی‌ثباتی در افغانستان باعث احیای داعش شده است کاردار سفارت انگلیس در کابل هشدار داد است که بی‌ثباتی در افغانستان منجر به احیای داعش در این کشور خواهد شد. «هوگو شورتر» کاردار سفارت انگلیس در کابل در توئیتی ضمن اعلام پایان مأموریت خویش در افغانستان درباره بی‌ثباتی و پیامدهای آن هشدار داد. وی با تأکید بر اینکه پس از ۴۰ سال بحران، خشونت بیشتر به نفع هیچکس نیست، افزود: بی‌ثباتی و درگیری‌های داخلی منجر به یک بحران انسانی عمیق‌تر و احیای مجدد داعش می‌شود. گفتگو راه پیش‌رو است. شورتر با

سقوط پاکستان- پروژه بزرگ آنگلوساکسون

۱۴۰۱/۱۱/۱۸ 11:33 بدون دیدگاه

کاملاً مشهود است که نظم نخبه گرای نواستعماری طرفدار غرب پاکستان به زودی فرو می پاشد. از هر سو مورد حمله قرار گرفته و با ویرانی روبروست. پس از اینکه دولت دیروز قیمت فرآورده های نفتی را به دستور صندوق بین المللی پول تا حدود ۲۰ درصد افزایش داد، این روزها کمبود سوخت در پمپ بنزین های پیشاور وجود داشت. مقامات در تلاش برای عادی سازی وضعیت هستند. در مورد برق هم همینطور. با این حال، گزارش های خبری موثق به ما می گویند که علیرغم کمبود دلار، پاکستان همچنان به واردات خودروهای لوکس ادامه می دهد… بدیهی است

آیا طالبان از انزوای بین‌المللی می‌ترسند؟

۱۴۰۱/۱۱/۱۷ 16:06 بدون دیدگاه

آیا طالبان از انزوای بین‌المللی می‌ترسند؟ بر اساس گزارش‌ها، شماری از کشورها به تازه‌گی دپلوماتان خود را از افغانستان فراخوانده و سفارت‌های خود را در کابل بسته‌اند. گفته می‌شود این کشورها پس از آن سفارت‌های خود را بستند که طالبان کم‌ترین وقعی به مطالبات جامعه جهانی مبنی بر تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق بانوان نگذاشتند. به نظر می‌رسد که هدف این کشور از بستن سفارت‌خانه‌های شان، اعمال فشار بر طالبان برای تن‌دادن به خواست‌ها و مطالبات جامعه جهانی باشد. به تعبیری دیگر، این کشورها می‌خواهند طالبان را به انزوای بین‌المللی تهدید کنند. پرسشی که من می‌خواهم

میهنی از آنِ ما

۱۴۰۱/۱۱/۱۶ 11:41 بدون دیدگاه

چند روز پیش (۱۵ آگوست سال ۲۰۲۲)، نخستین سال‌گرد آواره‌گی‌ام از افغانستان/خراسان بود. وقتی در ۱۴ آگوست سال ۲۰۲۱، طالبان در شهر مزار شریف، مرکز استان باستانی بلخ، مسلط شدند، من خانه و کاشانه‌ام را ترک گفته و تا هنوز آواره‌ام. این‌که آواره‌گی چه طعمی دارد، تا پیش از ۱۵ آگوست تجربه مستقیمی از آن نداشتم. همه اطلاعات و دانشم درباره تلخی‌ها و مرارت‌های غربت و آواره‌گی، برگرفته از چند کتابی بود که دربارهٔ «اقلیت‌های بدون دولت»، پناهندگان جنگ‌ها و خشونت‌های قومی و ملی خوانده بودم. مثلاً من از جورجو آگامبن خوانده بودم که با زبان طنز گفته بود

دولت‌مردانی که وطن شان کارت بانکی شان بود!

۱۴۰۱/۱۱/۱۳ 11:58 بدون دیدگاه

در نخستین ماه‌های فروپاشی جمهوریت کسی از من پرسید که چرا دولت‌مردانِ افغانستان در برابر طالبان نجنگیدند و مقاومت نکردند؟ چرا ارتش ۳۰۰ هزارنفری تا بُن دندان مسلح در برابر لشکرِ بی‌نظم طالبان تاب نیاوردند؟ من در آن زمان در پاسخ این پرسش‌ها و چراها گفته بودم که افغانستان یک «جمهوریِ منهای وطن‌دوستی» بود. هر جمهوری برای ثبات و شکوفایی خود نیاز به تزریقِ حس وطن‌دوستی در جامعه دارد. حس وطن‌دوستی، یعنی احساسی که ترا آماده ایثارگری و فداکاری برای وطن کند. حسی که تو بر بنیاد آن آماده باشی که سر بدهی اما سنگر نه. اما سردمداران جمهوریت