دیشب کتابی می‌خواندم با عنوان «ماکیاولی و صیانت از جمهوری: پندهای مستشار فلورانسی برای شهروندان»، نوشتهٔ مائوریتسیو ویرولی، ماکیاولی‌شناس برجستهٔ ایتالیایی–آمریکایی، با ترجمهٔ امین زرگرنژاد. یکی از فصل‌های این کتاب به مبحث «رهبران سیاسی و سرمشق‌های تاریخی» اختصاص دارد. ویرولی در این فصل با نقل قولی از ماکیاولی که می‌گوید: «آدمیان کمابیش همواره پا در راه‌هایی می‌گذارند که دیگران پیموده‌اند و کارهای‌شان را با تقلید پیش می‌برند» بر ضرورت داشتن الگوی موفق برای رهبران جمهوری تأکید می‌کند. او می‌نویسد: «این یکی از هوشمندانه‌ترین ایده‌های مستشار ماست که باید ارزش یک سیاستمدار را با بررسی الگوهایی سنجید که با آنها
