بیستم قوس، پنجمین سالروز خاموشی یکی از بزرگترین چهرههای معاصر ادبیات پارسی است؛ روزی که اهل قلم، فرهنگدوستان و عاشقان زبان پارسی، یادِ استاد رهنورد زریاب را گرامی میدارند. نویسندهای که حضورش بر ادبیات افغانستان سایهای بزرگ و پربرکت افگنده بود و غیبتش اکنون، در روزگار تلخ و پرآشوب زبان پارسی، بیش از هر زمان دیگر احساس میشود. زریاب تنها یک نویسنده نه بلکه حافظ فرهنگ، روایتگر تاریخ پرفرازونشیب این سرزمین و روشناییبخشی بود که در میان تاریکیها چراغ زبان را زنده نگه میداشت. رهنورد زریاب در دههها فعالیت خود توانست نهتنها نسلهای متعددی از نویسندگان را الهام بخشد،
