یک و نیم سال از سقوط جمهوریت در افغانستان گذشت و در طول این مدت نویسندگان و سیاست‌مداران بسیاری در باره علل و عوامل سرنگونی آن نوشتند و سخن گفتند. من از همان نخستین روزهای سقوط جمهوریت داشتم این مباحثه را با جدیت تام و تمام پی‌گیری می‌کردم. در لابلای یادداشت‌ها گاهی برخی حقایق و واقعیت‌ها نیز فاش می‌گردید، اما حال و هوایی مباحثات بیش‌تر شبیه مناظرات انتخاباتی و تبلیغات حزبی بود تا آسیب‌شناسی بی‌طرفانه و عاری از غرض و مرض. هر کدام کوشش می‌کردند تقصیر سقوط را به عهدة جناح دیگر یا یکی از کشورهای خارجی بیندازد
