پرونده ویژه وضعیت زنان در افغانستان

آیا تحصیل بانوان منع دینی دارد؟

۱۴۰۳/۰۶/۲۵ 12:10 بدون دیدگاه

اصولا دانش‌آموزی چیزی است‌که استعدادش در زن و مرد نهفته است و در وجود همه انسان‌ها نهاده شده است. این استعداد ایجاب می‌کند تا دانش‌ فرابگیرند و به تولید، هنرنمایی، کشف و نشر اشیای مختلف و مهم برای زندگی و زنده بودن بپردازند. مسلما دانش‌آموختن حق طبعی و انسانی زن و مرد است؛ اما در اسلام هم پیامبر و اسلام بی‌سوادان و نادانش‌آموخته‌ها را به چارپا تشبیه کرده‌‌ و گاهی مادون‌تر از چارپاه دانسته است. در این زمینه، آیه‌ها و گفته‌های زیادی در لابلای قران و کتوب حدیث دیده می‌شود که همه گواه تعلیم زن و مرد و تشویق

سفارت امریکا گفته‌است از تقاضای بازگشایی مکتب‌ها به روی دختران دست نمی‌کشد

۱۴۰۳/۰۶/۲۲ 21:23 بدون دیدگاه

سفارت ایالات متحده امریکا برای افغانستان که هم‌اکنون از کشور دوحه مرکز قطر فعالیت می‌کند، گفته‌است که واشنگتن از تلاش برای بازگشایی مکتب‌های دخترانه در افغانستان دست نمی‌کشد. این سفارت روز پنج‌شنبه، ۲۲ سنبله، در برگه ایکس خود نوشته است که از آموزش و تحصیل دختران افغانستانی حمایت می‌کند. سفارت یادشده نگاشته‌است: «با بازگشت دانش‌آموزان در سراسر جهان به مکاتب، حدود ۱.۴ میلیون چوکی در صنوف درسی افغانستان خالی باقی مانده است.» این سفارت همچنان تاکید کرده که متعهد به فراهم‌سازی بورسیه‌های تحصیلی بیشتر برای دختران افغانستان است. بیش از سه سال می‌شود که دختران افغانستان از آموزش و

یک زن جوان در فاریاب خودکشی کرد

۱۴۰۳/۰۴/۰۳ 10:42 بدون دیدگاه

منابع محلی در ولایت فاریاب می‌گویند که یک زن ۲۶ ساله به علت خشونت‌ خانواده‌گی دست به خودکشی زده‌ است. به گفته‌ای منابع، این زن روز شنبه، ۲ سرطان، در روستای «ایشان» از مربوطات ولسوالی دولت‌آباد فاریاب خودش را حلق‌آویز کرده است. منابع تصریح می‌کنند که این زن جوان در نتیجه‌ای خشونت‌های خانواده‌گی دست به این اقدام زده‌ است. مسوولان محلی طالبان نیز مرگ این زن را تایید کرده و افزوده‌اند که تحقیقات در این مورد آغاز شده است. گفتنی است که چهار روز قبل از عید قربان نیز یک زن در ولسوالی قیصار فاریاب، به علت خشونت‌های خانواده‌گی

بهشته شاهین: خشونت زن در برابر زن، بیشتر از خشونت مرد در برابر زن است (قسمت دوم)

۱۴۰۲/۱۲/۱۷ 13:38 بدون دیدگاه

بیست سال گذشته، فرصتی خوبی برای زنان افغانستان بود تا کارهای عملی و اساسی در راستای رعایت حقوق‌شان انجام شود. امروز که این فرصت‌ها دیگر نیست و زنان با چالش‌های زیادی مواجه شده‌اند، ما در کافه پرسش به چیستی، چرایی و کم‌کاری دولت برای زنان افغانستان با بهشته شاهین خبرنگار افغانستانی پرداخته‌ایم. قسمت دوم پرسش: نهادهای حامی زنان، در بیست سال گذشته، چرا نتوانستند روایت واقعی زنان افغانستان را بیان دارند؛ با توجه به شرایط و حوادثی که زنان با آن روبرو بودند، می‌شود گفت که کار واقعی برای زنان صورت نگرفته است؛ چرا چنین بود؟ پاسخ: خوب نهادها

بهشته شاهین: بسیاری از خانواده طرد شدند چون‌که دنبال آزادی‌های خود بودند (قسمت اول)

۱۴۰۲/۱۲/۱۶ 13:31 بدون دیدگاه

بیست سال گذشته، فرصتی خوبی برای زنان افغانستان بود تا کارهای عملی و اساسی در راستای رعایت حقوق‌شان انجام شود. امروز که این فرصت‌ها دیگر نیست و زنان با چالش‌های زیادی مواجه شده‌اند، ما در کافه پرسش به چیستی، چرایی و کم‌کاری دولت برای زنان افغانستان با بهشته شاهین خبرنگار افغانستانی پرداخته‌ایم. پرسش: زن کیست و روز جهانی زن چه مفهومی را می‌رساند؟ پاسخ: حالا از دید شخص خودم زن موجود پیچیده‌ی‌ است. شاید خود زن هم به قول دوستان ایرانی، از وجود و خلقت خودش سر درنیاورد. زن باید در نقش‌های مختلف، نقش‌آفرینی کند و نقش

هشت مارچ؛ اسارت زنان و خاموشی مردان در افغانستان

۱۴۰۲/۱۲/۱۶ 10:48 بدون دیدگاه

از زمانی که بشر پا به‌عرصه‌ای وجود گذاشت، برای ادامه زندگانی خود و نظر به‌ضرورت و اقتضای طبیعت زیست انسانی، زن و مرد در کنار یک‌دیگر بوده و گام برداشته‌اند. بااین‌حال، با پیدایش و تشکیل اجتماعات انسانی و تقسيم نقش‌ها و کارها میان “زن” و “مرد” برای اداره‌ی جامعه و پیش‌بُرد زندگی، توازن و تقسیم عادلانه از ميان رفت و درنتیجه قدرت نابرابر و یک‌سویه شکل گرفت. چنان‌که زن را ضعیف و ناتوان دانستند و محکوم به‌پیروی و اطاعت از مرد تلقی کردند. هشت مارچ، برابر است با روز هم‌بستگی زنان؛ اما این هم‌بستگی در وضعیّت و روزگاری

مبارزه زنان؛ چالش دردسرساز طالبان

۱۴۰۲/۱۰/۲۵ 10:02 بدون دیدگاه

تسلط طالبان بر افغانستان باعث شد تا سیاسیون، روزنامه‌نگاران، فعالان جامعه مدنی، استادان دانشگاه ها و کارمندان نهادهای دولتی کشور را ترک کنند؛ از این جمع شماری از خبرنگاران برنامه‌های رسانه‌ای را در جهت هدف قرار دادن طالبان و اطلاع‌رسانی از فجایع این گروه در افغانستان، اقدامات جدی‌ای در کشورهای دیگر آغاز کرده‌اند. از جمع سیاستمداران نیز شماری به مبارزه مسلحانه دست‌زده‌اند، شماری مبارزه سیاسی را قبول کرده‌اند و دنبال راه‌های مذاکره با طالبان می‌گردند، شماری با طالب تعامل کرده‌اند و سعی می‌کنند از منافع اقتصادی خود در افغانستان پاسبانی کنند و شماری دیگر هم سکوت کرده‌اند؛ اما همه‌ی

چرا طالبان از دشمنی با زنان دست بر نمی‌دارند؟

۱۴۰۲/۱۰/۲۰ 15:50 بدون دیدگاه

طالبان یک گروه فاشیست قومی با رویکرد دینی افراطی است که بر اساس باورهای قومی‌شان و تفسیرهای سخت‌گیرانه‌ای که از دین دارند عمل می‌کنند. زنان در باورهای قومی افراطی طالبان جایگاهی ندارند و در همه موارد آن‌ها در پایین‌ترین سطح خانوادگی نگه داشته می‌شوند و همچنان معتقدند که زنان ازنظر شریعت از مردان پایین‌تر هستند و باید تحت کنترل مردان قرار داشته باشند. باور طالبان به این هم خلاصه نمی‌شود آن‌ها معتقدند که زنان باید تنها در خانه حضور داشته باشند و اجازه بیرون رفتن برای آموزش، کار، خرید و تفریح را ندارند. بی‌حرمتی به زنان در افغانستان ریشه

دلایل محدودیت آموزش دختران از سوی طالبان در افغانستان

۱۴۰۲/۱۰/۱۶ 12:48 بدون دیدگاه

طالبان بطور سیستماتیک و مداوم سیاست های مهم را در پشت پرده دنبال میکند. که مهم ترین این پالسی ها مسدود نگه داشتن مکاتب دخترانه است. طالبان در دوره اول حکومت شان بر افغانستان سال های (۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱)، درهای مدارس و دانشگاه‌ها را بر روی دختران بستند و تقریباً نیمی از پیکره جامعه‌ که عبارت از زنان است این طبقه را از نعمت سواد و دانش محروم ساختند. طالبان علاوه بر محرومیت دختران از تحصیل، «چادری» را به عنوان تنها شکل معتبر و مطلوبِ حجاب اسلامی بر زنان الزامی ساختند، طالبان زنان را عملاً به عنوان برد‌گانِ

نگاه احزاب سیاسی افغانستان به حقوق زنان (۱)

۱۴۰۲/۱۰/۱۴ 12:14 بدون دیدگاه

بحث زنان در افغانستان یک بحث خیلی مهم و در عین حال طولانی و پر فراز و نشیب است که مباحث طولانی را می طلبد. آنچه در زمینه ی زنان تأسف بار است اینکه از زمان ظاهرشاه تا دوران حاکمیت حزب خلق و بعد از آن تا دهه هشتاد شمسی تقریبا جایگاه زن را در جامعه افغانستان و در فعالیت سیاسی و اجتماعی خالی میبینیم. دلیل آن نیز همانطوریکه گفته شد حاکم بودن باورهای سنتی و زن ستیزانه در قالب دین و مذهب و… بوده است که زنان را به صورت کلی از جامعه و فعالیت و کار طرد

به زنان و دختران افغانستان؛ شرمنده ایم!

۱۴۰۲/۰۹/۱۹ 11:28 بدون دیدگاه

عکسی که گفته میشود مربوط به خداحافظی اشک آلود دخترانی است که صنف ششم را به پایان رسانده اند و دیگر اجازه ادامه آموزش و تعلیم ندارند، در چند روز گذشته در فضای مجازی دست بدست می‌شود. در تصویر دیده می شود که دختران قد و نیم قد که امیدی به ادامه تعلیم و درس خواندن ندارند، باهم دردمندانه خداحافظی می کنند. هرچند بیشترین واکنش‌ها به این تصاویر احساسی و از نوع انسانی گرایانه‌، قابل تقدیر بوده است، ولی همین تصویر فارغ از نگاه احساسی، آن در بعد مهم تر، از چند نظر قابل توجه و تبیین است: اول:

از اشک وداع دختران مکتبی، تا سکوت ناشی از ترس عالمان دینی

۱۴۰۲/۰۹/۱۸ 09:40 بدون دیدگاه

دیروز در صفحه فیسبوک یکی از عالمان دینی، مطلبی را در مدح و ستایش امارت اسلامی خواندم. وی داستانی را از اخلاص طالبان دوره قبل نقل کرده بود که وقتی از ملا داد الله خواستند که اموال بیت‌المال را تسلیم نماید، پای مصنوعی‌اش را نیز تسلیم داده بود. وقتی از وی پرسیده بودند که پای مصنوعی‌ات را چرا تسلیم می‌کنی؟ گفته بود، این پای مصنوعی نیز مال بیت‌المال است و باید به بیت‌المال سپرده شود. آن عالم دینی، با استناد به این داستان شفاهی که صحت و سقم آن مشخص نیست، گفته است از برکت خون این شهدا بود

پایان صنف ششم و آرزوهای ناتمام

۱۴۰۲/۰۹/۱۸ 08:58 بدون دیدگاه

سال تعلیمی ۱۴۰۲ به پایان رسید. با پایان این سال تعلیمی دو سال از ممنوعیت دختران از تعلیم و تحصیل می گذرد. دو سال پیش زمانی که طالبان به قدرت رسیدند، تحصیل و تعلیم دختران را ممنوع کردند و بازگشایی مکاتب و دانشگاه ها را تا «امر ثانی» رهبر این گروه به تعویق اندختند. اکنون که دو سال از صدرو «امر اول« می گذرد، تا هنوز از «امر ثانی» خبری نیست. ظاهرا رهبر طالبان علاقه ای به صدور امر بازگشایی مکاتب و دانشگاه ها ندارد و این امر را خلاف شریعت اسلام – یا به تعبیر دقیق تر شریعت

زنان معترض در بند طالبان؛ منابع از وضعیت بد منیژه صدیقی در زندان پلچرخی خبر می‌دهند

۱۴۰۲/۰۹/۱۴ 11:01 بدون دیدگاه

منابع از نزدیکان منیژه صدیقی، از زنان معترض که در بند طالبان به‌سر می‌برد، می‌گویند که او به زندان پلچرخی منتقل شده و «وضعیت خوبی ندارد». یک منبع گفت که صدیقی از موبایل یکی از زنان زندانی در پلچرخی به خانواده‌اش تماس گرفته و با گریه و فریاد خواستار کمک برای نجات‌اش شده است. این منبع می‎‌گوید جان زنان معترض در بند طالبان در خطر است. نوار صوتی‌ای که از مادر منیژه صدیقی در اختیار رسانه ها قرار گرفته است، او می‌گوید که دخترش بیمار است. مادر منیژه صدیقی می‌گوید: «دخترم می‌میرد، چه کنم، چه چاره کنم… خدایا به