از واژه‌های پرکاربرد در دوره‌ی سلطنت‌های پسااسلامی در جغرافیای وسیعی از فرارود (آسیای مرکزی) تا هند و از کاشغر تا ایران و ترکیه و از آنجا تا جهان عرب یکی هم واژه‌ی بیک/بیگ است. واژه‌ی بیک/بیگ که به ویژه با روی کار آمدن فرمانروایی‌های عمدتاً ترکی و مغولی شکل گسترده یافت، واژه‌ی‌ست که از سغدی یا هم پارسی میانه وارد زبان ترکی شده و در اصل ریشه در زبان اوستایی و سانسکریت دارد. این واژه که در پارسی میانه به شکل باگ (bag)، در باختری به شکل باگو/بَگُو (bago)، در پهلوی به شکل بای (baγ) و در
