۱- مشروعیتبخشی به حکومتها: علما در افغانستان همواره نقش مهمی در تأیید یا رد مشروعیت حکومتها داشتهاند. طالبان نیز مشروعیت دینی خود را تا حد زیادی از فتوای علمای محلی و منطقهای کسب میکند. ۲- مرجعیت دینی و اجتماعی در جوامع محلی: در روستاها و مناطق دورافتاده، روحانیون محلی نقش مرجع حل اختلاف، مشاور خانواده و راهنمای اخلاقی را ایفا میکنند. مردم برای تصمیمگیریهای بزرگ، از ازدواج تا مسائل زمین و ارث، به آنها رجوع میکنند. ۳- شکلدهی به افکار عمومی: با استفاده از منابر جمعه و مراسم مذهبی، علما قدرت بالایی در جهتدهی به باورها و رفتار مردم
