خبرگزاری ایرنا، به نقل از فرماندهی مرزبانی ایران، از کشف یک تُن و ۳۲۰ هزار کیلو گرم مواد مخدر در گذرگاه مرز ملک، مرز میان ایران و افغانستان، خبر داده است.
در گزارش این رسانه آمده است که موتر حامل این محموله‌ی مواد مخدر هنگام عبور از پل ابریشم توقیف شده و قاچاقچی آن نیز بازداشت گردیده است.
هفته‌ی گذشته نیز وزیر دفاع روسیه از افزایش قاچاق مواد مخدر از مسیر آسیای سخن گفته بود.
گزارش‌ها از قاچاق مواد مخدر از مبداء افغانستان به کشورهای همسایه و جهان در حالی منتشر می‌شود که طالبان مدعی صفرسازی کشتِ مواد مخدر در کشور هستند.
همین چندی قبل بود که عبدالحق آخند، معاون مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله طالبان، گفت که بر اساس فرمان رهبری این گروه کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان به صفر رسیده است.
او هم‌چنان افزود که پس از روی کارآمدن دوباره این گروه، بیش از هزار و صد کارخانه تولید مواد مخدر در افغانستان نابود شده و در جریان عملیات این گروه، بیش از ۱۳هزار نفر به اتهام تولید، فروش و قاچاق مواد مخدر بازداشت و تحویل دادگاه داده شده‌اند.
پرسشی که مطرح می‌شود این است که اگر طالبان از کشت مواد مخدر در افغانستان جلوگیری کرده‌اند، پس چرا هنوز از افغانستان محموله‌های یک تُنی مواد مخدر به کشورهای منطقه و جهان صادر می‌شود؟
حرف طالبان را باور کنیم یا ادعای مقامات کشورهای همسایه مبنی بر افزایش قاچاق مواد مخدر از افغانستان را؟
متاسفانه باید گفت اسناد و ثبوتی که مقامات کشورهای همسایه ارایه می‌کنند، نشان می‌دهد که طالبان، علی رغم فرمان ملاهبت‌الله مبنی بر لزوم مبارزه با مواد مخدر، در جلوگیری از کشت، پروسس و قاچاق مواد مخدر در افغانستان موفق نبوده‌اند.
علت عدم توفیق آن‌ها نیز برمی‌گردد به ارتباط بسیاری از فرماندهان طالبان با تجارت مواد مخدر.
واقعیت این است که قاچاق و تجارت مواد مخدر در طی سال‌های جنگ و شورش، یکی از منابع عمده‌ی مالی این گروه را تشکیل می‌داد.
در میان رهبران و فرماندهان ارشد طالبان، هنوز چهره‌هایی حضور دارند که از آن‌ها به نام «پابلو اسکوبار طالبان» یاد می‌شود.
پابلو اسکوبار، نام معروف‌ترین قاچاقچی کوکایین در تاریخ بشریت است. او از کلمبیا بود و وی را به عنوان ثروتمندترین قاچاقچی تاریخ بشر می‌شناسند که ثروت خالصش به ۳۰ میلیارد دلار می‌رسید. وی را با القابی مانند پدرخوانده، رییس، جادوگر، بزرگ‌ترین گانگستر جهان، قاچاقچی افسانه‌ای و سلطان کوکایین نیز یاد کرده‌اند.
یکی از رهبران طالبان که با پابلو اسکوبار مقایسه می‌شود، حاجی بشر نورزی است. او که به اتهام قاچاق مواد مخدر در سال ۲۰۰۵ توسط آمریکا بازداشت، پس از به قدرت‌رسیدن طالبان با یک مهندس آمریکایی که در اسارت طالبان قرار داشت، مبادله شده و آزاد گردید.
او یکی از قاچاقچیان بزرگ مواد مخدر است و در جون ۲۰۰۴، نام او در مصوبه‌ی قاچاقچیان عمده‌ی مواد مخدر خارجی ایالات متحده‌ی آمریکا به‌عنوان یکی از ۱۰ خطرناک‌ترین قاچاقچی مواد مخدر جهان ذکر شده بود. اداره‌ی مبارزه با مواد مخدر امریکا ادعا کرده بود که شبکه‌ی تحت رهبری نورزی مقدار زیادی هروئین به ارزش بیش از ۵۰ میلیون دالر را به شکل پیچیده و مؤثری از طریق پاکستان و اروپای شرقی، در نهایت به خیابان‌های نیویورک صادر کرده است.
مانند حاجی بشر نورزی، ده‌ها فرمانده بزرگ دیگر این گروه نیز نام شان با تجارت مواد مخدر گره خورده و از این طریق پول‌های گزاف به دست آورده‌اند. بنابراین، طبیعی است که این قاچاقچیان اجازه نمی‌دهند که در افغانستان از کشت و قاچاق مواد مخدر جلوگیری شود، حتا اگر ملا هبت‌الله نیز فرمان مبارزه با این پدیده را صادر کرده باشد.
این‌که می‌بینیم، علی رغم فرمان ملا هبت‌الله، قاچاق مواد مخدر از افغانستان به کشورهای منطقخ و جهان در سال جاری افزایش یافته است، علتش همین حضور قاچاق‌بران معروف در ترکیب رهبری و کابینه‌ی طالبان است.
