حاکمیت طالبان؛ پیروزی افراطی ها و نگرانی اصلاح گران دینی

دسته: تحلیل
نویسنده: محمد یکتاپرست
1402/08/28
11:18 ق.ظ
بازدید: 15

پایگاه خبری تحلیلی روایت : اما از سوی دیگر این پیروزی، اصلاح گران دینی را در افغانستان و بیرون آن نگران گردانید و امیدهای آنها را به یأس مبدل نمود؛ اصلاح طلبانی که سال ها دود چراغ خوردند و عرق ریختند، تا در جامعه چرخه روشنگری بچرخد و علاقه مندان دانایی، آگاهی و روشنایی را از چشمه های دانش شان سیراب کردند.

دو سال و سه ماه پیش، طالبان کابل پایتخت جمهوری اسلامی افغانستان را تصرف و نظام جمهوری را سقوط داده و امارت اسلامی افغانستان را اعلان نمودند. آنها پرچم شان را برفراز کاخ ریاست جمهوری برافرشتند. پس از به قدرت رسیدن طالبان ، افغانستان چهره دیگری به خود گرفت و تغییرات بسیاری در تمام عرصه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و فکری به وجود آمد. قاتلان دیروز دولت داران امروز گردیدند و روستانشیان به تخت پادشاهی رسیدند. حاکمیت این گروه، رویاهای ناتعبیر برخی جریان های اسلام گرا و افراط گرایان دینی را تعبیر و رویا های آنها را به حقیقت مبدل کرد. آنها از پاکستان تا فسطین و از خاور تا باختر آیت فتح خواندند و «نصر من الله و فتح قریب» گفتند و برپایی نظام کاملا اسلامی در افغانستان !!! را به فال نیک گرفته تبریک گفتند و در جمعه و جماعت از خدا خواستند، تا شاهد چنین روزی در سرزمین های خود شان نیز باشند. پیروزی این گروه، افراط گرایان خفته را بیدار و دوباره امیدواری را در دل اسلام گرایان افراطی زنده کرد. امروز جریان های افراطی بیشتر از گذشته جسورتر شده اند و خواب حاکمیت کشور های مصر، پاکستان، فسلطین، عراق، سوریه، نایجریا، صومالی و… را می بینند و به گمان خودشان منتظر نصرت الهی و فتح مبین هستند.

اما از سوی دیگر این پیروزی، اصلاح گران دینی را در افغانستان و بیرون آن نگران گردانید و امیدهای آنها را به یأس مبدل نمود؛ اصلاح طلبانی که سال ها دود چراغ خوردند و عرق ریختند، تا در جامعه چرخه روشنگری بچرخد و علاقه مندان دانایی، آگاهی و روشنایی را از چشمه های دانش شان سیراب گردند. آنها در بیست سال اخیر توانستد در برابر اندیشه های وارداتی و تندروانه ای که در طول سال های جهاد از پاکستان و دیگر کشورها وارد افغانستان گردیده بود، مبارزه نمایند و در برابر برداشت های افراط گرایانه دینی ایستاده و خوانش میانه روایانه را ارایه کردند و ترویج نمودند و در این مورد کتاب ها و مقاله های بسیاری نوشتند و علاقه مندان و مخاطبان بسیاری داشتند. آنها چراغ روشنگری را روشن نگاه داشته و در این راستا به موفقیت های چشم گیری دست یافتند. اگر اوضاع کشور به گونه عادی پیش می رفت و این تلاش ها به گونه منظم ادامه پیدا می کرد، گره بسیاری از مشکلات فکری ما گشوده می شد. متاسفانه با به قدرت رسیدن طالبان، روز اصلاح طلبان دینی شب و روزگار شان تیره و تار گردیده است. برخی ها از کشور بیرون رفتند و برخی هم در کشور بسر می برند و سخت ترین روزهای زندگی شان را سپری می نمایند و در اسارت بسر می برند .

آنها با وصف این، بازهم راه روشنگری را ادامه می دهند. اکثر این اصلاح طلبان دینی نگران رشد و ترویج بیشتر افراط گرایی دینی در افغانستان هستند و از آینده تیر و تار هشدار می دهند، آینده یی که در آن تکفیر، ترور، انفجار، افراطیت و استبداد جای اعتدال، تساهل، مدار و عدالت را خواهد گرفت و مسلمانان معتدل افغانستانی، به مسلمانان افراطی و یا بی دینان تفریطی مبدل خواهند گردید. آنها نگران هستند، اما هیچ گاه نا امید نشده اند و به اصلاح گری و روشنگری ادامه می دهند و هر نوع مبارزه در برابر اندیشه های تندروانه طالبانی و جریان های افراطی دیگر را وجیبه دینی و ملی می دانند و برای نجات دین و وطن از دست افراط گرایان دینی قلم می زنند و به این باور هستند که اندیشه را با اندیشه باید پاسخ گفت. نویسنده این سطور باور دارد: که اندیشه های تندروانه طالبانی، توان مقابله با اندیشه های بومی و معتدلانه ملت افغانستان را ندارد؛ اندیشه های که اعتدال، مدارا، معنویت و همدیگر پذیری از ویژه گی های آن به شمار می رود.

نوشته های مرتبط :