حاکمیت تک‌مذهبی در جامعه چندپاره افغانستان

دسته: تحلیل, عقیده, هویت
نویسنده: تحریریه روایت
1401/11/30
3:41 ب.ظ
بازدید: 4

مذهب حنفی خراسانی یکی از مهم‌ترین گرایشات مذهبی معتدل، عقل‌گرا و میانه رو در افغانستان بوده و این گرایش به عنوان بزرگ‌ترین و اعتدال‌گرا ترین مذهب در میان جامعه سنی حنفی افغانستان به شمار می‌رود. در کنار آن مذهب تشیع نیز به عنوان یک گرایش معتدل مذهبی پیروان خود را در میان اقوام هزاره و اسماعلیه و قزلباش افغانستان دارد و این دو گرایش به عنوان فرقه‌های مهم‌ اسلامی افغانستان محسوب می‌شود.

در حالی که از گذشته‌های دور میان پیروان این دومذهب در افغانستان همزیستی مسالمت‌آمیز وجود داشت، اما با ظهور طالبان و تسلط بار اول شان بر کابل متاسفانه شاهد گونه‌ی از شیعه‌ستیزی و فرقه‌گرایی این گروه نیز بودیم، به گونه‌ای که طالبان در بامیان و مزارشریف مرتکب قتل‌عام مردم هزاره و اهل تشیع شدند.

با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱م و شکل‌گیری نظم‌نوین در افغانستان رقابت‌های مذهبی در افغانستان فروکش کرد و مذهب شیعه در کنار مذهب حنفی به عنوان مذهب رسمی افغانستان در قانون اساسی جدید به رسمیت شناخته شد (قانون اساسی افغانستان،۱۳۸۲) و این باعث گردید که کشور ما در دو دهه آخر افغانستان کمتر شاهد رقابت‌های مذهبی باشد. اما پس از فروپاشی نظام در ۱۵ آگوست سال گذشته و دوباره روی صحنه آمدن طالبان این گروه مجددا همان مسیر را نسبت به مسایل مذهبی دنبال می‌کنند که ۲۵ سال قبل آن‌را دنبال می‌کردند. طوری که طالبان مذهب حنفی را به عنوان مذهب رسمی کشور اعلان نموده اند و دوباره فقهی جعفری و مذهب تشیع را که مطابق قانون اساسی جدید افغانستان رسمیت داشت و احوال شخصیه جامعه اهل تشیع کشور بر مبنای فقهی جعفری استوار بود از رسمیت افتاده است که بی‌گمان چنین وضعیتی، نقض حقوق جامعه شیعی کشور بوده و پیامد‌های سنگینی برای جامعه افغانستان دارد. افغانستان یک کشور چندمذهبی و چندقومی است. در چنین جامعه‌ای وقتی می‌توان حکومت کرد که مطالبات همه‌ی اقوام و مذاهب درنظر گرفته شود.

همچنین بخوانید: کابل؛ نومیدی مردم و کساد بازار کتاب

نوشته های مرتبط :