اخراج اجباری مهاجرین؛ بازی برد_برد طالبان و پاکستان (۲)

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیا ضیایی
1402/08/15
10:23 ق.ظ
بازدید: 20

پایگاه خبری تحلیلی روایت : نکته دیگر در زمینه اخراج مهاجرین مسئله اسکان آنان در مناطق مختلف کشور است که از سوی گروه طالبان مطرح شده است. زیرا تشکیل کمیته ی برای رسیدگی به مهاجرین آن هم تحت ریاست ملا عبدالسلام حنفی ازبک تبار قطعا با برنامه های همراه است. یکی از برنامه ها می تواند اسکان پشتون های مهاجر در اطراف کانال قوش‌تپه باشد. همانطوری‌که روز گذشته مسئول اداره مهاجرین ولایت بلخ به طوری معنی داری به رسانه ها گفت که از مهاجرین اخراج شده از پاکستان با پیشانی باز استقبال می کنیم و حاضریم آنان را اسکان بدهیم.

همانطوری‌که در مطلب قبلی ذکر شد، اخراج مهاجرین از سوی دولت موقت بر سر کار پاکستان، که برای چند ماه قدرت را در دست دارد، هیچ باری مسئولیتی برای این کشور در داخل و بیرون در پی ندارد. زیرا هر حزبی که قدرت پس از انتخابات در دست بگیرد، بخش بزرگی از مهاجرین تا آن وقت اخراج شده و بار آن دولت کم شده است.

از سوی دیگر اخراج بیش از یک میلیون مهاجر افغانستانی و ورود یک باره آنان به افغانستان، یک مسئله بسیار بزرگ است. زیرا موضوع اسکان، جابجایی، تامین امکانات رفاهی، موضوع کار و غذا و رسیدگی به آنان کاری بسا دشوار و مهم است.
اما برای حکومت طالبان این موضوع همانطوریکه مشاهده می‌شود، می تواند یک آزمون و شانس و بازی و امتیاز گیری باشد:

اول: اینکه از همین حالا طالبان دامن گدایی را به نام مهاجرین پهن کرده و تلاش دارد که پول هنگفتی را از این درک به جیب بزند. البته می‌دانیم که کمک های جهانی و کشورها، برای کمک به مهاجرین تاکنون نیز سرازیر شده و بعد از این هم افزایش می یابد. اما نکته مهم این است که طالبان همانطوریکه در دو سال گذشته کمک های نهادهای مختلف را حیف و میل کرده اند، دوباره این کار را خواهند کرد و بخش بزرگ از منابع شان را از این راه بدست خواهند آورد.

دوم: در قسمت رفتار پوپولیستی طالبان هیچ شک و شبه وجود ندارد. حاکمیت طالبان همتراز با دولت اشرف غنی یک حاکمیت عوام فریب است. از این رو پذیرش و جابجای تعدادی کثیری از مهاجرین با پول جامعه جهانی و نهاد‌های مدد رسان برای طالبان یک دست آورد است. همانطوریکه از همین امروز واکنش ها و سو استفاده ها از این مسئله آغاز شده. یک سوی قصه افغانیت گرایی و لر و بر خواهی است که دوباره به جریان افتاده. مثلا حنیف اتمر‌ از چهره های مرموز مسئله مهاجرین را یک گام در جهت همگرایی “افغان‌ها” خوانده است. از طرف دیگر سرو کله نشان دادن به پاکستان و شعارهای پوچ و توخالی است که ملت احساساتی تهییج می کند.

همچنین بخوانید: نهضت فحاشی در افغانستان

سوم: یک میلیون مهاجر اخراج شده از پاکستان، بخش اعظم آنان پشتون‌ها و افغان های سرحد هستند. با اینکه تعدادی کمی از این مهاجرین بدون شک اقوام دیگر نیز هستند، ولی ۹۰ درصد آنان پشتون ها هستند. با بازگشت یک میلیون پشتون از پاکستان و رفتار پوپولیستی طالبان در برابر آنان، طبعا در کوتاه مدت این مسئله به نفع گروه حاکم تمام می شود.

چهارم: نکته دیگر در زمینه اخراج مهاجرین مسئله اسکان آنان در مناطق مختلف کشور است که از سوی گروه طالبان مطرح شده است. زیرا تشکیل کمیته ی برای رسیدگی به مهاجرین آن هم تحت ریاست ملا عبدالسلام حنفی ازبک تبار قطعا با برنامه های همراه است. یکی از برنامه ها می تواند اسکان پشتون های مهاجر در اطراف کانال قوش‌تپه باشد. همانطوری‌که روز گذشته مسئول اداره مهاجرین ولایت بلخ به طوری معنی داری به رسانه ها گفت که از مهاجرین اخراج شده از پاکستان با پیشانی باز استقبال می کنیم و حاضریم آنان را اسکان بدهیم.

با این حال اخراج این حجم از مهاجرین از سوی پاکستان را اگر مبنا بر خرابی روابط اداره طالبان با نظامیان پاکستان نگذاریم، قطعا برای دو طرف یک بازی برد_ برد است. همانطوری که پاکستان با اخراج این تعدادی از مهاجرین تلاش دارد گروه طالبان را تحت فشار بگذارد و بار فشار اقتصادی خود را کم کند، طالبان نیز با توجه به موارد که در بالا ذکر شد، بدون اینکه هیچ مسئولیتی را بر عهده بگیرد، از همین حالا به بهره برداری د سو استفاده از امتیاز مهاجرین وارد عمل شده اند.

همچنین بخوانید: گذرگاه تورخم باز شد!

نوشته های مرتبط :