تمنا زریاب پریانی، دختری از افغانستان است که در این روزها در شهر کلن آلمان، نسبت به بی‌توجهی جهان به مساله افغانستان دست به اعتصاب زده است.
هدف او از این اعتصاب، اعمال فشار بر جامعه جهانی است تا آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسند.
طالبان از روزی که وارد افغانستان شده‌اند بیش از ۵۰ فرمان محدودکننده علیه زنان صادر کرده و بانوان را از حق کار و تحصیل و حضور در اماکن عمومی محروم کرده‌اند.
اقدامات زن‌ستیزانه‌ی حکومت طالبان را بسیاری از فعالان مدنی و مسوولان نهادهای حقوق بشری، مصداق تام و تمام «آپارتاید جنسیتی» می‌دانند.
آپارتاید، یک واژه هلندی است که معنایش جداسازی نژادی می‌باشد و به یکی از اشکال تبعیض علیه یک اقلیت قومی و نژادی اشاره می‌کند.
نظام آپارتاید در اصل به سیاست‌های تبعیض‌آمیزی اطلاق می‌شد که نژادپرستان افریقای جنوبی علیه سیاه‌پوستان اعمال می‌کرد.
در حالی که مبرهن است آن‌چه را که طالبان علیه زنان در افغانستان روا داشته‌اند نیز مصداق «آپارتاید جنسیتی» و حتا بدتر از آن است، اما تا هنوز کشورهای جهان و سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر فشار لازم را بر طالبان وارد نکرده‌اند و حتا گهگاهی زمزمه‌های تعامل با این گروه نیز به گوش می‌رسد.
تمنا زریاب پریانی، دختری از کوه‌پایه‌های هندوکش، بیش‌تر از ده روز می‌شود که در شهر کلن آلمان اعتصاب غذایی کرده است تا به سکوت جهان در برابر آپارتاید جنسیتی حاکم در افغانستان اعتراض کند.
پریانی، پیش از آن‌که افغانستان را ترک بگوید، نیز عضو جنبش زنان معترض افغانستان بود که هر از گاهی به خیابان‌ها برآمده و با برگزاری راهپیمایی‌های اعتراضی، سیاست‌های زن‌ستیزانه طالبان را به چالش می‌کشند.
او همراه با خواهرش در کابل به اتهام سازمان‌دهی فعالیت‌های اعتراضی بازداشت شد و در زندان طالبان مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفت.
خانم پریانی پس از آزادی از زندان به آلمان پناهنده شد و هر از گاهی در آن‌جا اعتراضاتی را علیه آپارتاید جنسیتی حاکم در افغانستان سازمان‌دهی می‌کند.
وقتی به تمنا زریاب پریانی می‌اندیشم، فقط نام پرومته به یادم می‌آید.
پرومته در اساطیر یونانی نام یکی از الهه‌گان است که در برابر زئوس، خدای خدایان، شورید و از نزد او برای بشر آتش و روشنی را دزدید.
نام پرومته در ادبیات جهان با اعتراض، نافرمانی و سرپیچی گره خورده است. به تصاویر پریانی در داخل چادر اعتراضی‌اش که نگاه می‌کردم، این تعبیر بر زبانم جاری شد: «پرومته‌ای در اعتصاب».
قابل یادآوری است که افغانستان یکی از کشورهایی است که بیش‌ترین پناهنده و پناه‌جو را در سطح دنیا دارد. بر بنیاد آمارهایی که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد منتشر کرده است افغانستان جزء سه کشوری است که بیش‌ترین آمار پناهندگان را دارد. دو کشور دیگر، اوکراین و سوریه‌اند.
چه خوب است که پناهندگان ما در کشورهای غربی از خانم پریانی الگو گرفته و با راه‌اندازی حرکت‌های اعتراضی در سراسر دنیا بر کشورهای جهان اعمال فشار کنند که آپارتاید جنسیتی حاکم در افغانستان را جدی بگیرند.
باور کنید اگر هر پناهنده و مهاجر ما همت تمنا زریاب پریانی را داشته باشند، هیچ گروهی به خود جرئت نخواهد داد که زنان و دختران افغانستان را از کار و تحصیل منع کنند.
