برخورد قبیله‌گرایانه غرب با آسیب‌دیدگان و زلزله‌زدگان

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
1401/11/19
12:20 ب.ظ
بازدید: 0

دو روز پیش، زلزله مهیبی کشورهای ترکیه و سوریه را تکان داد که در اثر آن‌ها، طبقِ تازه‌ترین آمار، نزدیک به ۸۲۰۰ نفر جان باختند و هزاران تن دیگر زخم برداشتند و برخی از شهرها کاملا ویران شدند.

طبیعی است وقتی حادثه‌ای به این بزرگی اتفاق بیفتد، شماری از کشورهای جهان به کمک آسیب‌دیدگان می‌شتابند و دستِ یاری به سوی آنان دراز می‌کنند. پس از نشر اخبار این رویداد در رسانه‌های بین‌المللی، شماری از کشورهای جهان به کمکِ آسیب‌دیدگان شتافتند؛ اما آن‌چه در این میان حیرتم را برانگیخت تبعیض در کمک‌رسانی و برخورد قبیله‌گرایانه با زلزله‌زدگان بود. وقتی برخورد قبیله‌گرایانه می‌گویم، منظورم دسته‌بندی آسیب‌دیدگان به «خودی» و «بیگانه» و مرزبندی میان آن‌ها است. در حالی که اقتضای انسانیت این است که در چنین مواردی کشورهای جهان به همه ملت‌ها، فارغ از ملاحظات سیاسی، کمک کنند، اما چنانکه گزارش‌های رسانه‌ای نشان می‌دهد کشورهای غربی اکثراَ به کمکِ ترکیه شتافتند و مردمانِ سوریه را کلا فراموش کردند. تصویری را که در زیر می‌نگرید، نمودار کمک‌های غرب به ترکیه و فراموشی سوریه است. به ترکیه کمک کردند، زیرا عضوی ناتو است؛ اما سوریه را فراموش کردند چون با بشار اسد مخالفند. چنین برخوردی، هیچ تفاوتی با برخوردهای قبیله‌گرایانه‌ی اقوام بدوی که میان قبایل مرز می‌کشیدند و آن‌ها را «به خودی» و «بیگانه» و «ما» و «آن‌ها» دسته‌بندی می‌کردند، ندارد. کسانی که میانِ قربانیان و آسیب‌دیدگان فرق می‌گذارند، حق ندارند کمک‌های خود را کمک‌های بشردوستانه بخوانند. بشردوستی و نوع‌دوستی، یعنی این‌که شما با همه بشریت، فارغ از ملاحظات سیاسی و نژادی و قومی، احساس همدردی و همبستگی بکنید. وقتی پای ملاحظات سیاسی و نژادی به میان می‌آید، شعار جهان‌شمول بشردوستی را نباید مطرح کرد.

همچنین بخوانید: تقابل تمدن‌ها در قرن ۲۱ بر خلاف نظریه فوکویاما

نوشته های مرتبط :