چرا گروه‌های مخالف طالب موفق به ایجاد جبهه‌ی قدرت‌مند نشده‌اند؟

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
1402/04/22
2:55 ب.ظ
بازدید: 4

طالبان پس از ۲۰ سال جنگ ترکیبی (انفجار، انتحار، حملات چریکی، بمب‌گذاری، حملات گروهی، جنگ نرم، تبلیغات رسانه‌ای و لابی گری سیاسی و…) سرانجام در جایگاه برتر قرار گرفته و در یک معامله تاریخی بر مردم افغانستان تحمیل گردید. هرچند که طالبان براساس معامله و واگذاری قدرت از سوی آمریکا و هم‌تباران شان (دستگاه اشرف غنی) قدرت را در دست گرفتند؛ ولی نمی توان از حقیقت برتری طالب در جنگ ترکیبی که بعد از شکست دور اول روی دست گرفتند، چشم پوشی کرد.

طالبان پس از شکست دور اول که از سوی ائتلاف شمال و نیروهای ناتو متحمل گردید، براساس طرح جدید و برخلاف دور اول با استفاده از جنگ ترکیبی به سراغ مخالفان رفت که در نهایت این امر منجر به تضعیف طرف مقابل شده و این گروه را پیروز میدان ساخت.

حالا اما با گذشت دو سال از سلطه طالبان بر افغانستان، با وجود تشکیل چندین جبهه و ائتلاف علیه این گروه، اما از طرح و برنامه‌ی منسجم که بتواند طالبان را به صورت جدی به چالش بکشد، از سوی مخالفان این گروه، هنوز خبری نیست.
بخشی از مخالفان که تعدادی نیروی نظامی در اختیار دارند و به شکل پراگنده در مناطقی با طالبان درگیر می‌شوند، فاقد هماهنگی رسانه‌ای و تبلیغی هستند. تعدادی هم که رسانه و تبلیغات را به درستی انجام می‌دهند، فاقد طرح های سیاسی و نظامی هستند و تعدادی هم که طرح و برنامه جامع دارند اما برنامه و نیروی عملیاتی ندارند. از این رو در دو سال گذشته یک جریان بالقوه که بتواند به صورت همه جانبه طالبان را به چالش بکشد، شکل نگرفته است.

همچنین بخوانید: درگیری میان طالبان در تاله و برفک ولایت بغلان

البته اختلاف های موجود بین گروه‌های مخالف طالب یکی از دلایل عمده مبنی بر عدم شکل گیری یک جریان قوی که در آن بتوان تمامی طرح، برنامه، عملیات و تبلیغات را مشاهده کرده و به اجرا گذاشت، می باشد. تعدادی از مخالفان طالب، در حالیکه هنوز یک متر از خاک افغانستان را از سلطه طالبان آزاد نکرده اند، بر سر چوکی و اقتدار آینده با رقبای شان انتظار مذاکره و تقسیم قدرت و چوکی را دارند. تعدادی هم براساس نگرش سیاسی و شکست‌های تلخ گذشته، هنوز از شوک شکست خارج نشده‌اند. تعدادی انگشت شماری هم که طرح، برنامه و دغدغه امروز و فردای افغانستان را دارند و در عین حال آب دیده‌ سیاست افغانستان هستند، حرف شان کمتر خریدار دارد. از این رو تاکنون جبهه‌ی که بتواند تمامی شرایط موجود را برای به چالش کشیدن طالب داشته باشد، هنوز شکل نگرفته است. در حالیکه برخلاف مخالفان طالب، این گروه به دلایل افکار بسته و پیروی از دیدگاه واحد، پس از شکست دور اول توانستند که جبهه‌ی جنگی و تبلیغی شان را احیاء، حفظ و تقویت کنند.

نکته دیگر هم تجدید قوا برای مقابله با طرف مقابل است. در مقابل جریانی مانند طالب که حداقل بیست سال با یک جنگ ترکیبی قوی توانسته سلطه خودرا بر افغانستان بگستراند و برای خود حداقل در مناطق تحت نفوذ قومی اش پایگاه فکری ایجاد کند، تقابل و به چالش کشیدن کاری ساده ای نیست. همانطوریکه خود همین گروه طالبان نیز پس از شکست دور اول به راحتی نتوانستند که تجدید قوا به صورت بالقوه کنند و این امر حداقل چهار تا پنج سال وقت گرفت. برای مخالفان طالب نیز که به شدت تن پرور و تعدادی هم افسون زر و زن شده اند، عبور از شوک سیاسی، ایجاد انسجام، تفکیک افراد با انگیزه از بی انگیزه، هماهنگی واحد و در نهایت ایجاد جبهه‌ی قوی و رفتن به مصاف طالبان کاری سختی است. از این رو تاکنون جبهه‌ی قوی که بتواند قدرت‌مند و با همان جنگ ترکیبی که نقطه ضعف اصلی حکومت‌ها و گروه‌ها در افغانستان است، شکل بگیرد و به مصاف طالبان برود، تشکیل نشده است.

همچنین بخوانید: طالبان گشت و گذار با موترهای شیشه دودی را ممنوع اعلام کردند

نوشته های مرتبط :