عید قربان و درس‌های انسانی آن

دسته: تحلیل, عقیده
نویسنده: محراب‌الدین ابراهیمی
1404/03/16
9:00 ق.ظ
بازدید: 8

پایگاه خبری تحلیلی روایت : اولین و بارزترین پیام عید قربان برای باورمندان این سنت ابراهیمی، وحدت و انسجام در میان ملت‌های مسلمان‌است، وحدت و انسجامی که نمایان‌گر معاونت وهمکاری در همه‌ی اوضاع و احوال برای جوامع اسلامی و در نهایت بشری بوده باشد، صف واحد و همبستگی‌ی که قوت جوامع اسلامی و بازوان پر توان ملت‌های مسلمان، بدون در نظر داشت، رنگ، مذهب و جغرافیا بوده باشد، زیرا تنها گزینه برای نمایش اقتدار ملت‌های مسلمان در برابر دشمنان دینی و آیینی شان؛ همین وحدت و یگانگی‌ست، اما قرن‌هاست که این صف واحد و کارآمد مسلمانان در برابر جوامع غیر اسلامی گسسته‌است، که روشن‌ترین خلأ آن ظلم، جنایت و وحشت رژیم خود کامه و کودک کُش صهیونیستی و اسراییلی در برابر مردم مسلمان و بی‌دفاع غزه‌است، همان غزه و و فلسطینِ که نخستین محراب و قبله‌ی مسلمانان بوده‌است.

فردا دهم ذی‌الحجه ۱۴۴۶ هجری قمری، برابر با روز اول عید قربان‌است، از این روز خجسته و همایون‌فر در میان کشورها و جوامع اسلامی در اقصا نقاط جهان، به عنوان نماد از وفاداری به تعهد و ایمان و میثاق به خون بزرگداشت به عمل می‌آید، عید قربان که تبلور از ایثار و فداکاری بندگی در سایه‌ی رحمانیت الهی‌ست، درس‌ها و عبرت‌های دارد، که می‌باید جوامع اسلامی به آن‌ها توجه عمیق و نگاه دقیق داشته باشند.

اولین و بارزترین پیام عید قربان برای باورمندان این سنت ابراهیمی، وحدت و انسجام در میان ملت‌های مسلمان‌است، وحدت و انسجامی که نمایان‌گر معاونت وهمکاری در همه‌ی اوضاع و احوال برای جوامع اسلامی و در نهایت بشری بوده باشد، صف واحد و همبستگی‌ی که قوت جوامع اسلامی و بازوان پر توان ملت‌های مسلمان، بدون در نظر داشت، رنگ، مذهب و جغرافیا بوده باشد، زیرا تنها گزینه برای نمایش اقتدار ملت‌های مسلمان در برابر دشمنان دینی و آیینی شان؛ همین وحدت و یگانگی‌ست، اما قرن‌هاست که این صف واحد و کارآمد مسلمانان در برابر جوامع غیر اسلامی گسسته‌است، که روشن‌ترین خلأ آن ظلم، جنایت و وحشت رژیم خود کامه و کودک کُش صهیونیستی و اسراییلی در برابر مردم مسلمان و بی‌دفاع غزه‌است، همان غزه و و فلسطینِ که نخستین محراب و قبله‌ی مسلمانان بوده‌است.

دومین درس و پیام عید قربان، شکستن زنجیره‌های طبقاتی‌ست، که در جهان نابرابر؛ علاوه از جوامع اسلامی در جوامع انسانی و بشری؛ عنصر و نماد انسانیت را در محور اقتصاد، به طبقات بالا و پایین یا ثروتمندان و فقرا، کارفرمایان و کارگران تقسیم بندی کرده‌اند، یا جوامع اسلامی و انسانی را به میلیاردها و غیر میلیاردها و یا هم به جهان اول و جهان سوم بخش بندی کرده‌اند، در این زمینه پیام عید قربان این است، که در روز عرفه مسلمانان از سراسر جهان هستی با یک رنگ و یک تکبیر و یا لبیک بر طواف کعبه می‌چرخند و هیچ‌کسی بر دیگری آنجا برتری ندارد، همه در یک صف و یک جایگاه با یک فراخوان گردهم می‌آیند، تا فریضه‌ی از فرایض الهی را در قالب بندگی انجام دهند، درس و عبرتی که از این فرایند می‌توان گرفت، این‌است؛ همان‌گونه که جوامع اسلامی در جایگاه بندگی به خداوند لایزال، هیچ حد و اندازه‌ی و هیچ زنجیر و طبقه‌ی را بر نمی‌تابند، در زندگی اجتماعی خود نیز برای هم نوعان خود، طبقات بالا و پایین قایل نشوند.

همچنین بخوانید: تلی‌گراف: ورزشکاران راگبی زن در افغانستان از ترس طالبان مخفیانه تمرین می‌کنند

سومین پیام و بشارت عید قرباناین است، که پس از آن‌که صاحبان قربانی، آنچه را که در بساط دارند، در برابر حضور پروردگار شان ذبح می‌کنند، درس و عبرت این فرایند این است، که مسلمانان به همسایه‌گان گرسنه‌ی خود توجه کنند، تا بی بضاعتی برای یک وعده غذای خود، سر بر بالین فقر و قناعت گذاشته خواب نرود، اگرچه در جهان امروز، با وجود میلیادرهای بزرگ گراف گرسنه‌گان هنوز بلند است؛ اما عید قربان پیامی‌ست، برای بشریت و جوامع اسلامی، که بتوانند بر فقر و نابسامانی‌های زندگی انسانی و اجتماعی نقطه‌ی پایان بگذارند.

چهارمین مورد در عید قربان که می‌تواند، امر بسیار مهم و اساسی تلقی گردد، وجود اخلاص در بندگی به حضور پروردگار عظیم‌الشأن است، زیرا بر بندگان خدا لازم و ضروری‌ست، تا در امر عبادات به محضر حضرت کبریا خلوص نیت داشته باشند، کمیت قربانی شونده مهم نیست، کیفیت آن در قبولی و مقبولی از واجبات است، داستان قربانی هابیل و قابیل از نخستین فرزندان آدم، دال بر این واقعیت و حقیقت الهی‌ست، درس و عبرتی را که جامعه‌ی اسلامی در این مورد از عید قربان می‌تواند بگیرد، این است، که در تمام عبادات و واجبات نسبت به پروردگار خویش خالص باشند، ریا، تظاهر و تزویر در پیشگاهی بارتعالی اهمیت ندارد.

پنج‌مین پیام روشن عید قربان است، که انسان قربانی کننده قبل از ذبح حیوانی قربانی شونده، نفس سرکش و طغیان‌گر خود را قربانی کند، تا انسان بر نفس و هوای نفسانی خود غالب نیاید، و کارد بر گلون؛ کینه، حسد، بخل، جهالت و تکبر خود، نگذارد، بریدن سر یک حیوان در قربانگاه اهمیتی ندارد، از اینکه عید قربان را عید ایثار و فداکاری می‌گویند، درس و عبرتی که جوامع اسلامی می‌تواند از آن بگیرد؛ این است که نفس و خواهشات نا صواب خود را در درون یک بار قربانی کند، تا تیغ گلون کینه‌ها را نبرند، کار بجای نخواهد رسید، تا نفس انسانی قربانی نشود، بذر اعتماد ریشه نمی‌گیرد، داستان قربانی کردن اسماعیل‌ع توسط ابراهیم‌ع دال روشن و مصداق بارز بر این موضوع است.
عید قربان برای بندگان صالح و باورمندان سنت ابراهیمی بر همه‌ی جوامع اسلامی و انسانی مبارک و خجسته باد!

همچنین بخوانید: پدری در قندوز سر فرزند سه‌ساله‌اش را برید

نوشته های مرتبط :