شیخ‌القرا استاد برکت الله سلیم، حافظ قران، استاد دانشگاه و یکی از خوب‌ترین صداهای ماندگار در تلاوت قرآن کریم، درگذشت. روح اش شاد فردوس برین جایش باد.
برکت الله سلیم در سال ۱۳۲۹ هجری خورشیدی در شهرستان ده بالا ولایت ننگرهار دیده به جهان گشود. در سن ۵ سالگی به حفظ و قرائت قرآن پرداخت و در ۹ سالگی حافظ کل قرآن شد. او تعلیمات ابتدایی را نزد پدرش مولوی گلا جان آغاز کرد و تحصیلات عالی خود را در قاهره نزد استادانی چون محمود الخلیلی الحصری و ابوالعینین شعشعه، آغاز کرد و در سال ۱۳۴۹ تحصیل قرائت را به پایان رسانید.
برکت الله سلیم در طول حیات خود، در تلویزیون ملی افغانستان، شماری از دانشگاه‌ها و مدرسه‌های دینی به کار پرداخت. او یگانه قاری افغانستان است که در بیشتر از ۱۰ مسابقه بین‌المللی قرآن شرکت کرده و از آن جمله از ۸ مسابقه آن، مقام اول را از کشورهای چون عربستان سعودی، مالیزیا، هندوستان، مصر، بنگله دیش، امارات متحده عربی و شماری از کشورهای دیگر به افغانستان آورده است.
قاری برکت الله سلیم بارها در مسابقات قرآنی کشورها به‌عنوان داور شرکت کرد. برکت الله سلیم یک‌بار به درجه استادی و دکترای افتخاری بین‌المللی نیز نایل آمده است. از او کتاب‌های متعددی در زمینه‌های تجوید قرآن، شرح جذری و کتاب شعری نیز از او با عنوان «ناکام مینه» به زبان‌های پشتو و فارسی زیور چاپ یافته است.
برکت الله سلیم در طول حیات خویش هیچ نوع نگاه سیاسی به افغانستان تبارز نداد. او یگانه عالمی بود که دین را اساس هر بخشی از زندگی می‌دانست و تمامی تلاش‌هایش را در این زمینه انجام داد. آقای سلیم شخصیت ملی‌گرا بود و هیچ سندی مکتوب و یا شفاهی از او وجود ندارد که دین را در خدمت سیاست و سیاست‌مداران قرار داده باشد.
افغانستان ازجمله کشورهای اسلامی جهان است که به علت‌های مختلفی، مردمان آن در فراگیری دانش دینی همواره تلاش کرده‌اند. به علت نبود مدارس دینی بیش‌از حد در افغانستان، مردم به کشورهای همسایه ازجمله پاکستان برای آموزش دین رفته و در آنجا به تعلیم می‌پردازند. این افراد به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند شمار اندکی پس از تعلیمات اسلامی به کشور بازمی‌گردند و شمار دیگر جذب گروه‌های تندروان گردیده و در اهداف خاصی از آن‌ها استفاده صورت می‌گیرد.
افغانستان ازجمله آن کشورهایی است که جای عالم‌های واقعی که عمل و آموزش‌شان در مطابقت به دین باشد؛ عالمان کم‌فهم، نانجیب و افراط‌‌‌‌گر بی‌شمار دارد. عالمان دسته دوم با اندک مطالعه از دین به صفوف گروه‌های مسلح، افراطیون مذهبی و تندروان می‌پیوندند. پس‌ازآن از سوی کشور میزبان، با تمام امکانات نظامی علیه مردم افغانستان استفاده شده‌اند/می‌شوند.
عالمان بی‌عمل در افغانستان همواره به سرکوب مردم، تجاوز، ترور و خشونت روی می‌آورند. بارها از مساجد که جای عبادت است و از تقدس خاصی در میان مسلمانان برخوردار است؛ واسکت‌های انتحاری، سلاح‌های سبک و سنگین، بمب‌های دستی و گاه هم در همین مساجد این نیمه عالمان دست به تجاوز جنسی کودکان هم از دختران و پسران می‌زنند.
این دسته از ملاها در افغانستان همواره دین را در خدمت سیاست قرار داده و از آن طریق روزی به دست آورده‌اند. گروه‌های حاکم هرچه دارند را به سبب همین منابر توسط همین عالمان انجام داده و به گوش مردم رسانیده‌اند.
عمدتاً اکثر مردم، خشونت‌های که در افغانستان اتفاق می‌افتد را زیر پای همین افراطیون می‌دانند. عالمان دین در افغانستان جای آموزش دین، دیانت، عقاید، فقه، شرع و قانون اسلام و تعریف واقعی از اسلام میانه‌رو در هماهنگ با جهان امروز، دست به ترویج خشونت، ایجاد ترس، دلهره، تزویر و خشونت‌بارترین چهره از دین به مردم ارایه کرده‌اند. هستند عالمانی که در این میان آنچه خدا و دین گفته‌اند را بر مردم می‌رسانند و علیه هر نوع خشونت صدا دارند اما آن‌ها تعدادشان حتا انگشت‌شمار هم نیست.
درگذشت برکت الله سلیم یک نکته‌ای را که می‌رساند آن این است که مردم همه از عالمان سیاسی و آموزگاران افراطی به ستوه آمده‌اند. پس از نخستین ساعات خبر درگذشت او، بیشتر مردم در دنیای مجازی هم در داخل کشور و هم از شمار کشورهای بیرونی در رابطه به آن واکنش نشان دادند. مردم با اوصاف بی‌شماری از آقای سلیم یادکرده و او را یگانه عالم غیرسیاسی عنوان کرده‌اند.
از نشر این نوشته‌ها چنین برمی‌آمد که مردم از اعمال قدرت دینی در عرصه‌های سیاسی نیز ناراحت‌اند. آن‌ها چنین نگاشته بودند که عالمان دین باید او را الگو قرار داده و در عملکردشان راه او را در پیش گیرند. بگذارند جهان سیاست، اجتماع و فرهنگ مردم به‌پیش برود.
نوشته‌های دنیای مجازی یک نکته قابل‌فهم را می‌رساند این است که نباید عالمان دین وارد بازی سیاست شوند آن‌ها فقط در رشد دین میان مردم نقش داشته و سزاوار هرچه خشونت است مردم را نسازند و ندانند.
برکت الله سلیم خاطرات چندین نسل بود که حداقل در نیم‌قرن اخیر با صدا و حنجره او؛ گاه روزه افطار کرده بودند و گاه هم پای تلاوت‌های شیرین او نشسته بودند. او بدون شک یک چهره ملی، مردمی و بدون در نظر داشت رویکردهای قومی یک شهروند صادق و باصلابت بود که از کودکان تا بزرگان و عموم جامعه و رهبران سیاسی افغانستان از حرمت بی‌شماری برخوردار بود.
